سرمقاله «حقوق بشر»
نویسنده : طباطبایی، بهاءالدین؛
(5 صفحه – از 1 تا 5 )
خلاصه ماشینی: “بخاطر آوردن دورانی که انسانها بدستاویز رنگ پوست و یا اسارت در جنگ،چون«کالا» یا«غنیمت جنگی»بشمار میآمدند و مال و ملک صاحبان زر و زور شناخته میشدند و نگاهی بآن قسمت از صفحات سیاه و آلوده تاریخ که«گلادیاتورها»بر علیه یکدیگر برانگیخته میشدند و برای تفریح و سرگرمی زمامداران و اشراف،به طرزی فجیع کشته میشدند و باز شنیدن داستانهای زشت دوران«انگیزاسیون»که متعصبان تهی مغز،افکار و عقاید روشن‌بینان و مخالفان خرافات را تفتیش مینمودند و در وادی جهل و جمود فکری خود از شکنجه کردن همنوعان آزاده خویش و حتی کشتن آنها نیز باکی نداشتند و بخاطر آوردن دورانی که دختران معصوم،تنها بخاطر«دختر بودن»زنده‌بگور میشدند و بیاد آوردن قساوتهائی که عمال حکومتهای استبدادی بر منادیان حق و عدالت و حتی بر زندانیان بی‌پناه روا میداشتند و نگاهی به روزنامه‌ها و کتابهای قرن بیستم و آرشیو سازمانهای محرمانه دولتهای مقتدر که فجایع و جنایات استعمارگران را آشکار و مدلل میدارد و بخاطر آوردن وحشیگریهای متمدنین عصر اتم در جنگ جهانی دوم و نظائر آنها- در نخستین داوری،ما را بر آن میدارد که درباره مسیر صعودی تأمین حقوق بشر و پیروزی نهائی انسانیت بر بیدادگری،دچار تردید شویم ولی چون بیاد آوریم که ریشه بسیاری از این پلیدیها پوسیده است و یقین بداریم که پایه‌های بقیه نیز کم‌وبیش فرسوده و متزلزل گشته است و باین نکته نیز توجه نمائیم که همانها ه خود و اسلافشان بر انسانیت می‌تاختند و این ترکتازی را بارث برده‌اند،بحکم هشیاری و مقاومت بشردوستان-و در زیر فشار خواستهای عموم جهانیان پاکدل،ناچار زیر اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضاء کرده‌اند و حداقلی برای«حقوق انسان»قائل شده‌اند،-درمی‌یابیم که خط سیر کلی مبارزات انسانها در راه فرو ریختن کاخهای ظلم و جور و پاره کردن قید و بندهای حقوق بشر،رویهمرفته در جهت مطلوب بوده است و ثابت میگردد که ضرورت وجود و تساوی حقوق و آزادیهای اساسی و منطقی انسانها«اصالت»دارد و هر کوششی در جهت مخالف آن،تلاشی مذبوحانه است و این خود درسی آموزنده است برای آنانکه طبعی شریف و انسان دوست دارند و در آرزوی رفاه و آزادی همنوعان خویش‌اند ولی وجود و مشاهده مظالم فعلی و محدودیتها و سرکوبیهای حقوق بشری و بیدادگری‌های زمان کنونی،-آنان را در اندیشه کشیده بنحویکه درباره«اصالت» آزادی و غلبه«انسانیت»بر«سبعیت»مردداند و بیمشان در این زمینه از امید فزون‌تر است.”
آخرین دیدگاه‌ها