موارد امکان جبران خسارت مازاد بر دیه و قصاص

نویسنده : صادقی، محمد هادی؛

(‎28 صفحه – از 37 تا 64 )

چکیده:
پذیرش یا نفی مطلق ثبوت ضمان جانی نسبت به خسارتهـای ناشـی از جنایـت ، مسـتلزم غفلت از قواعدی است که جبران «عادلانه » زیان را ضروری میداند. از این رو، لازم است ضمن تفصیل انواع ضرر، جانی را در برابر خسارتی که در عرض جنایت واقع شده است ، ضامن شمرد و نیز به همین شکل است زمانی که جنایت در طول دیگر زیانها و بالتسبیب باعث وقوع آنها شده باشد؛ زیرا در این صورت با احراز تعدد موضوع ضمان، جانی نسبت به جبران همه خسارتهای وارده هرچند مساوی با دیه یا بـیش از آن باشـد ـ مشـروط بـه عدم ملازمه ضرر با جنایت ـ ضامن است ؛ ولی در مواردی که جنایت فقط «شـرط» تـاثیر عامل دیگر در وقوع خسارت باشد ـ به دلیل عـدم امکـان اسـناد ضـرر بـه وی ـ و نیـز در صورت ملازمه جنایت با خسارت ـ به دلیل جبران آن با پرداخت دیه یـا قصـاص ـ جـانی نسبت به زیانهای وارده مسئولیتی نخواهد داشت