تمدن اسلامی و سازمان قضائی آن

نویسنده : محقق داماد، سید مصطفی؛

(‎17 صفحه – از 87 تا 103 )

خلاصه ماشینی: “سابقهء تمدن دیرین قضائی در اسلام قرآن مراجعه به دستگاه قضاء اسلامی و اجتناب از رجوع به دستگاه‌ قضائی غیراسلامی را از شرایط مسلمانی میداند و در سورهء نساء آیه 46 میگوید «الم تر الی الذین یزعمون انهم آمنوا بما انزل الیک و ما انزل من‌ قبلک یریدون ان یتحاکموا الی الطاغوت و قد امروا ان یکفروا به و یرید الشیطان‌ ان یضلهم ضلالا بعیدا» (آیا نددی آنها را که گمان میکردند ایمان آورده‌اند به آنچه بتو نازل شده و آنچه که به قبل از تو نازل گردیده ولی میخواهند قضاوت سوی طاغوت ببرند و به تحقیق که امر شده‌اند که کافر شود به آن‌ و شیطان میخواهد گمراه کند ایشان را گمراهی دوری)و از اینجا اهمیت‌ و نقض قاضی و دستگاه قضاء در شریعت اسلام روشن میشود و باز قرآن قضاتی‌ را که بر مبنای احکام و دستورات الهی حکم صادر نمیکنند گاه فاسق و گاه‌ ظالم و گاه کافر میشناسد و قضاوت را کار پیامبران میداند چنانکه خطاب‌ به داود میگوید: «یا داود انا جعلناک خلیفة فی الارض فاحکم بین الناس بالحق‌2» و قضاوت بین خلق را به این اعتبار درشان داود میشناسد که او خلیفه‌ خدا در زمین است و نیز خداوند به همهء کسانی که متصدی امر قضاء (2).”