استراتژی بی طرفی و آثار آن در روابط بین الملل

نویسنده : قوام، سید عبدالعلی؛

(‎16 صفحه – از 67 تا 82 )

خلاصه ماشینی: “از نظرگاه دولتهای ضمانت کننده‌ای که دارای منافع شدیدا رقابت‌ آمیزثی در منطقه بی‌طرف میباشند،این سوی گیری از تعارضات نظامی آنها جلوگیری می‌کند و مانع از حدوث جنگهای بزرگ میان دولتهای مزبور میشود و بالاخره از دیدگاه قدرتهای بزرگ و نیز دولتهای همسایه،وضعیت‌ بی‌طرفی موانعی را برای برهم‌خوردن موازنه قدرت در سطح بین المللی فراهم‌ می‌آورد. در هر حال استراتژی بی‌طرفی بطور کلی فقط یکی از روشهائی است‌ که برای تنظیم روابط میان دول و نیز استقرار«نظم»بین المللی بکار میرود و البته امکان دارد که این سوی گیری در مواردی خوب عمل کند و صلح و آرامش بین المللی را به ارمغان آورد و باعث تعدیل و تخفیف‌ تعارضات و مناقشات بین المللی شود و ممکن است بالعکس در تحت شرایطی‌ دیگر فاقد کارآیی باشد. در این بیانیه‌ که منعکس کنندهء نظرات مقامات امریکائی میباشد اشاره شده است که: امکان دارد دولتی که در فرایند بی‌طرف‌سازی مشارکت و دخالت ندارد (01) -tangier (11) -trieste (21) -antarctic یک پیمان بی‌طرفی یا اعلامیه«خود بی‌طرف سازی را تا آنجا که موجد نقض بی‌طرفی نشود به رسمیت بشناسد ولی این شناسائی بهیچوجه به منزلهء قبول تعهد برای دفاع از وضعیت بی‌طرفی مذکور تلقی نمیشود مگر آنکه‌ آن دولت(شناسا)بطور صریح ضمانت دولت بی‌طرف را مورد موافقت خود قرار دهد. f. lalive,ẓinternational organization and neutralityẒbritish yera book of intnrnational law xxlv(1947)72-89 3-alexander fuehr,the neutrality of belgium(new york.”