بررسی قانون اصلاح موادی از قانون مدنی مصوب 2 / 12 / 1361

نویسنده : عنایت، سید حسین؛

(‎39 صفحه – از 70 تا 108 )

خلاصه ماشینی: “طبق مادهء 3401 اصلاحی:«نکاح دختریکه‌ هنوز شوهر نکرده اگرچه به سن بلوغ رسیده باشد موقوف به اجازهء پدر یا جد پدری او است و هرگاه پدر یا جد پدری بدون علت موجه از دادن اجازه مضایقه‌ کند دختر میتواند با معرفی کامل مردی که میخواهد به او شوهر کند و شرائط نکاح و مهری که بین آنها قرار داده شده به دادگاه مدنی خاص مراجعه و به توسط دادگاه مزبور مراتب به پدر وجد پدری اطلاع داده‌ شود و بعد از 51 روز از تاریخ اطلاع و عدم پاسخ موجه‌ از طرف ولی،دادگاه مزبور میتواند اجازه نکاح را صادر نماید» در متن جدید علاوه بر اینکه اشاره به سن بیش از 81 سالگی دختر حذف شده(و بجای آن سن بلوغ طبق‌ ماده 1401 اصلاحی ملاک قرار داده شده)تغییر مهم دیگری که در این حکم قانون مدنی وارد شده‌ است مربوط به اعلام صلاحیت دادگاه مدنی خاص در تشخیص کفو بودن زوجین آینده است‌33در متن‌ قبلی این ابهام وجود داشت که مقام صالح برای‌ تشخیص کفو بودن زوجین و رفع اختلاف بین دختریکه‌ مایل به ازدواج است و پدری که دلائلی بر مخالفت با ازدواج او دارد چه کسی میباشد؟اکثر نویسندگان‌ سردفتر ازدواج را43و برخی دیگر دادگاه محل اقامت‌ پدر را53برای تشخیص موجه بودن علت مخالفت پدر صالح میدانستند.”