دیدگاه: شوراهای حل اختلاف: گامی بلند ولی متزلزل

گزارشگر : خالقی، علی؛

(‎8 صفحه – از 239 تا 246 )

خلاصه ماشینی: “به موجب ماده 189 این‌ قانون:«به منظور کاهش مراجعات مردم به محاکم قضایی و در راستای‌ توسعهء مشارکتهای مردمی،رفع اختلافات محلی و نیز حل و فصل اموری‌ که ماهیت قضایی ندارد و یا ماهیت قضایی آن از پیچیدگی کمتری‌ برخوردار است به شوراهای حل اختلاف واگذار می‌گردد،حدود وظایفو اختیارات این شوراها،ترکیب و نحوهء انتخاب اعضای آن بر اساس‌ آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به پیشنهاد وزیر دادگستری و تصویب هیأت‌ وزیران و به تأیید رئیس قوهء قضائیه می‌رسد». به علاوه،اصل 72 قانون اساسی نیز اجازه نمی‌دهد که‌ اعطای صلاحیت کیفری به شوراهای حل اختلاف بر مبنای ماده 189 قانون‌ برنامه سوم توجیه و آیین‌نامه اجرایی آن هم خالی از اشکال تلقی شود زیرا این اصل حاوی یک پیام روشن است:اصول مندرج در قانون اساسی از چنان ارزش و اهمیتی برخوردارند که حتی قانونگذار هم نمی‌تواند با وضع‌ قانون آنها را نقض و یا محدود نماید.”