تحلیل مفهوم تبعیض ناروا با تاکید بر رویه ی قضایی هیات عمومی دیوان عدالت اداری

نویسنده : ویژه، محمد رضا؛ نجابت خواه، مرتضی؛

(‎24 صفحه – از 165 تا 188 )

چکیده:
منع تبعيض ناروا در اسناد بين المللي، رويه ي قضايي بين المللي و منطق هاي، و سرانجام در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران شناسايي و تضمين شده است. براي بررسي و تحليل آن، ابتدا بايد دانست مفهوم تبعيض ناروا و نيز برابري چيست و معيارهاي شناسايي آن چيست؟ در عين حال، پرسش مهم ديگر آن است كه اين مفهوم در رويه ي قضايي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري، به عنوان يكي از عرصه هاي عملي اعمال آن، چگونه تضمين مي شود و معيارهاي آن براي احراز تبعيض ناروا چيست؟ تحليل رويه ي قضايي آشكار مي سازد هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تشخيص تبعيض ناروا از رويه ي منسجمي برخوردار نيست و گاه شاهد آراي متعارض در اين خصوص هستيم. در عين حال، معيارهاي تشخيص اين تبعيض نيز نامشخص و متشتت هستند و اين هيأت، در آراي مختلف از معيارهاي گوناگون و گاه كاملاً متفاوت استفاده نموده است. افزون بر موارد فوق، ديوان ميان احراز تبعيض ناروا و اعمال آن تفكيك قائل نشده و اين امر موجب شده است تفسير ديوان از تبعيض ناروا كاملاً حكمي باشد و به موضوعات وارد نشود. در نهايت، ديوان در بيشتر موارد، تبعيض ناروا را در چارچوب مضيق قانون مداري احراز نموده است كه اين رويه مانعي براي تفسير پوياي اين مفهوم و به كارگيري معيارهاي نوين در اين زمينه شده است