مدل مطلوب تأمین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران توسط منابع قدرت نرم

نویسنده : کلاه چیان، محمود؛

(‎28 صفحه – از 207 تا 234 )

چکیده:
قدرت نرم عبارت است از توانایی شکل دهی به ترجیحات دیگران. این توانایی می تواند در دو جهت به کار گرفته شود؛ یک جهت تقویت عزم و اراده ملی در راستای تأمین امنیت ملی نظام و دوم، گسترش و صدور اراده یک نظام با تأیید افکار عمومی در یک محیط خاص، منطقه ای و بین المللی. مقاله حاضر در صدد است تا با كالبد شكافي قدرت نرم در منابع سه گانه آن (فرهنگي ، سياسي و اقتصادي) و با بهره گيري از نظرات كارشناسي (دلفاي) و درخت سلسله مراتبی ضمن بررسي شاخص هاي منابع سه گانه اولويت آنان را نسبت به هم و در نتيجه با روش همبستگي پيرسون رابطه آنان را با شاخص هاي امنيت ملي مشخص نمايد. يافته هاي اين تحقيق نشان دهنده آن است كه در اولویت بندی معیارهای اصلی(منابع سه گانه قدرت نرم) معیار فرهنگ بالاترین وزن را با احتساب 6 برابر قدرت اقتصادی و 3 برابر قدرت سیاسی دارا می باشد که نشان دهنده آن است که قدرت فرهنگی به صورت بالفعل و قدرت سیاسی به صورت بالقوه (زمين هساز و تسهيل كنند ه) در تأمین قدرت نرم می توانند تأثیرگذار باشند. هدف اين تحقيق ارايه مدلي مطلوب مي باشد، در مدل مطلوب بايستي از بالاترين ظرفيت هر بخش استفاده شود، بنابراين سه شاخصي كه بالاترين نمره را در سه حوزه فوق كسب نموده اند، مبناي الگو قرار مي گيرد، در حوزه فرهنگي سه شاخص تفكر بسيجي، ولايتمدار بودن و خدامحوري ؛ در حوزه سياسي رهبري سياسي، مقاومت انقلابي و ارتباطات ديپلماتيك مطلوب و گسترده و در حوزه اقتصادي سياست هاي تجاري، كمك هاي اقتصادي و سرمايه گذاري خارجي مدنظر قرار مي گيرد. اين مدل مي تواند بصورت بلندمدت در توليد و افزايش امنيت ملي توسط قدرت نرم مورد بهره برداري قرار گيرد. در اين حالت، حوزه اقتصاد از حالت خنثي خارج شده و حوزه سياست نيز مستقيماً تأثير گذار خواهد بود و اين روند نوعي هم افزايي را موجب مي گردد که در اين صورت مي توان به افزايش و توليد امنيت ملي بلندمدت اميد داشت.