کارکردهای عدالت در حوزه سیاست از دیدگاه امام علی علیه السلام

نویسنده : مزینانی، مهدی؛

(‎10 صفحه – از 12 تا 21 )

خلاصه ماشینی: “با توجه این که امام u لفظ «النائس» را به کار برده‌اند، می‌توان گفت که وجاهت،‌ برای فرد در بین یک جمعیت بدون هیچ قید دیگری پدید آمده و او پرستیژ پیدا می‌کند لذا، اگر چنین فردی در حوزة سیاسی مطرح بوده و حاکم باشد، می‌تواند محور همگرایی یک جامعه قرار گرفته و اثر عوامل تجزیه و تفرقه را در جامعه ـ که بیشتر شکافها ناشی از آن هستند ـ خنثی کند و میانه‌روی او این اثر را پایدار سازد. از سوی دیگر، در نظر مردم مرکزی با قدرتی که اجرای عدالت را خط‌مشی خود ساخته و مهاری برگردن قدرت زده باشد تا از «هرجاروی» آن‌که به ظلم و جنایت می‌انجامد، جلوگیری کرده و روحیة هراس و گریز از این مرکز را در آنان از بین برده باشد، مردم برای اجرای همان منظوری که قدرت به آن مرکز واگذار شده است،‌ یعنی جلوگیری از تجاوز افراد به یکدیگر و راندن فرد از جایگاهی که درآن قرار داشته و حقش می‌باشد، به سوی آن مرکز رو می‌کنند. اما آیا این کارکرد‌ها در نهایت، به تضعیف حوزة‌ سیاست می‌انجامد یا تقویت آن؟ آنچه با استناد به یکی از مبادی نظری حکومت جمهوری اسلامی یعنی «نهج‌البلاغه» ذکر شد ـ و طبعا استناد به این منبع بخاطر به کار گرفته شدن محتوایش در ایجاد جمهوری اسلامی می‌تواند نتایج به دست آمده را نه آرمانی که واقع‌گرایانه کرده و آنها را در جامعه، کاربردی کند ـ نشان از تقویت حوزة سیاست با به کار بردن عدالت دارد.”