نگاهی روانشناختی به نیازهای عاطفی و روانی جوان برای پیشگیری از جرم با تاکید بر نقش خانواده

نویسنده : حسینی، سیدعباس ؛ خداوندلو، اعظم ؛ ملاحسینی، فاطمه ؛

(‎32 صفحه – از 21 تا 52 )

چکیده:
سهم بسزایی از جمعیت کشور را جوانان به خود اختصاص داده اند. این سن نقطه عطفی است در زندگی هر فرد که با ویژگیهای خاص و پیچیده ی خود از وابستگی های دوران کودکی و نوجوانی فاصله گرفته و او را برای بزرگسالی و تثبیت شخصیت اجتماعی و ورود موثر به سرنوشت نظام اجتماعی آماده میسازد. این خصائص که از آن تعبییر به اقتضائات زیستی روانی شده است، شامل یک سری کشش ها و مطالبات در او به سمت استقلال، خودشکوفایی، طلب محبوبیت، عزت نفس و کمال میباشد. با توجه به اینکه رفتار انسان دستخوش انگیزه ها و زمینه هایی است که در وی ایجاد میگردد، این بحث مطرح است که یک جوان با این همه انرژی و مطالبه که امکان هر رفتاری را در وی آماده میسازد، اگر به اقتضائات و نیازهایش توجه نگردد و در چارچوب صحیح قوانین و ظرفیت های هنجارهای اجتماعی، بستر رشد صحیح و پرداخته شدن متناسب به این زمینه ها برایش فراهم نگردد، قطعا سرنوشت او در مسیر دیگری سر برمیآورد. مجرمین و بزهکاران جوانی که برپشت میلههای سرد دستگاه قضایی گرفتار آمدهاند، حال به هر جرمی (دزدی، قتل ، تجاوز و. . .)، پیش از آنکه خواست باطنی و ارادهی حقیقی آنان معطوف به جرم باشد، علت این عناد و نافرمانی آنان نسبت به قوانین و اصول جامعه را نخست می بایست در نحوه برخورد خانواده، جامعه و نهادهای حکومتی با اقتضائات و نیازهای او جستجو کرد. درک و شناخت این نسل مستعد، نقطه عطفی است برای یک برنامه هدفمند پیشگیرانه که تشریک مساعی کلیه نهادهای رسمی و غیررسمی موثر در تربیت و هدایت جوان خصوصا خانواده را میطلبد. این برنامه با تمرکز بر دغدغههای پیرامونی جوانان (تحصیل ، اشتغال، ازدواج و. . .) میبایست فرصت شکوفایی و بروز استعدادهای جوانی را ایجاد نماید و همه انرژی، شور و خواست او را در کانال صحیح اجتماعی رهنمون سازد. در آینه مثال، اقتضائات و خواستهای جوانی، چونان جریان آبی است که در مسیری سراشیبی نهایتا راه خود را می یابد و بستری با شیب تند در وی فراهم میآورد. حال اگر آبراهی قانونی، متناسب و مطمئن که گنجایش عبور همه مطالبات جوانی را داشته باشد، برای او آماده نگردد، سیلابی از طغیان و سرکشی به پا میشود که برکننده حیات و سعادت خود او و سلامت جامعه است. لذا با عنایت به اصل ”پیشگیری به ز درمان است” نهادهای موثر در رفتار و هدایت جوان یعنی خانواده، نظام آموزشی، دولت و رسانه میبایست به فراخور حال در درک، همراهی و پرداختن به اقتضائات جوانی نقش آفرینی نمایند. بدیهی است عملکرد هوشمند و علمی در این راستا خصوصا خانواده زمینه قانونگرایی ایشان را فراهم آورده و اقدامی موثر در پیشگیری از جرم این نسل طلایی صورت می پذیرد.