سیاست های پیشگیرانه جامعه مدار اطفال از جرایم

نویسنده : راضی، عنایت اله ؛

(‎22 صفحه – از 85 تا 106 )

چکیده:
کودکان و نوجوانان اغلب مرتکب جرایمی می شوند که عنوان بزهکاری بهتر بر افعال آنان اطلاق می شود. در اکثر مواقع پیشگیری همراه با مجازات است ولی در خصوص اطفال و کودکان و به اقتضای سنین رشد آنها پیشگیری حالت غیرکیفری به خود گرفته که در معنای علمی که در جرمشناسی پیشگیرانه به عنوان شاخه ای از جرم شناسی کاربردی بررسی می شود قلمرو متنوع و گستردهای دارد. پیشگیری غیرکیفری اکثر ارکان جامعه را با آن درگیر می کند یعنی جامعه، خانواده، مدارس و رسانه ها در قبال هدایت و همراهی کودکان در انجام حسن اعمال مقبول جامعه مسئول هستند. با این حالت پیشگیری در خصوص، جرایم اطفال را میتوان در دسته بندی ذیل تقسیم نمود. در دسته نخست تدابیر پیشگیرانه عمومی یا پیشگیری اجتماعی در جهت اصلاح و تربیت کلیه افراد جامعه که می توانند بزهکاران بالقوه باشند و تدابیر خصوصی برای افرادی که حالت خطرناک و روحیه ضد اجتماعی و ناسازگاری دارند متمرکز کند و سیاست های آموزشی و تربیتی نیز در این سطح از پیشگیری از ارتکاب بزه مد نظر قرار می گیرد. البته خانواده و آموزش و پروش در راستای هم می توانند نقش اساسی داشته باشند. لذا اتخاذ راهبردهای پیشگیرانه در مراحل قبل و بعد از تکوین بزهکاری و بزه دیدگی کودکان در چارچوب سیاست گذاری تربیتی و آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در این تحقیق هم این جهت گیری مورد بحث قرار گرفته است و سپس مقاله پیشرو با بهرهگیری از نظریه جامعه شناختی به بررسی چگونگی پیشگیری جامعه مدار اطفال از ارتکاب جرایم و بزهکاری میپردازد.