«عدم تنفیذ فسخ به دلیل مخالفت با مقتضای ذات عقد»

نویسنده : صفایی، سیدحسین ؛

(‎6 صفحه – از 17 تا 22 )

خلاصه ماشینی: دادگاه بدون اشاره به دفاع و اظهارات احتمالی خوانده و به استناد مواد 362 و 1257 قانون مدنی، حکم به بی‌حقی خواهان صادر می‌نماید، با این استدلال که اولا: شرط فسخ مزبور معقول نیست و خلاف مقتضای عقد که تملیک است می‌باشد؛ ثانیا: طبق گواهی دفترخانه مبنی بر عدم حضور خواهان در دفترخانه و اظهارنامه شماره 8520/24/5/91، خواهان از حضور در دفتر اسناد جهت انتقال و تحویل بیع امتناع نموده و به واسطه افزایش قیمت املاک از معامله پشیمان شده و قصد اقاله معامله را داشته و اعلام فسخ نموده و دلیلی که موجب تنفیذ اعلام فسخ باشد ابراز و ارائه نگردیده است. بر اثر تجدید‌نظرخواهی خواهان، پرونده به شعبه 51 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع شده و این دادگاه رأی بدوی را صحیح و مطابق مقررات و موازین قانون تشخیص داده و آن را تأیید کرده و در ضمن اعلام داشته است: ” استفاده از امتیاز حق فسخ مندرج در قرارداد در این مرحله خلاف مقتضای ذات عقد محقق بیع می‌باشد و از طرفی به ادعای فروشنده به پرداخت قسمتی از ثمن توسط خریدار در عقد لازم بیع اثر فسخ مترتب نیست.