نگاهی به اعمال قاعده سازگاری و حق انتخاب مساعدترین قاعده در کنوانسیون نیویورک
نویسنده مسئول : منصوری رضی، ایوب ؛ نویسنده : حسینی، سید مرتضی ؛
(16 صفحه – از 125 تا 140 )
چکیده:
کنوانسیون نیویورک متضمن قاعده سازگاری و حق انتخاب مساعدترین قاعده می‌باشد.با الحاق یک کشور به این کنوانسیون این پرسش مطرح می‌شود که آیا شناسایی و اجرای یک رای داوری را می‌توان به ترکیبی از مقررات مساعد هر دو رژیم حقوقی کنوانسیون و مقررات داخلی کشور متکی نمود.جهت پاسخ به این پرسش ابتدا باید آراء داوری مشمول کنوانسیون به ویژه مفهوم رای داوری غیرداخلی در کشور محل صدور آن را شناخت و سپس با انتخاب رژیم حقوقی یک کشور، مقررات کنوانسیون نیویورک را با مقررات آن سنجید. به این منظور کشور بلژیک برگزیده شده است.زیرا؛ مقررات ناظر بر روند شناسایی و اجرای آراء داوری این کشور در سال 2013 با در نظر گرفتن قانون نمونه آنسیترال اصلاح گردیدند و نظامی مدرن تلقی می‌گردد. یافته‌ها نشان می‌دهند که در صورت وجود یک عامل ارتباط خارجی در رابطه طرفین دعوا رای صادره در کشور محل صدور، غیرداخلی و مشمول کنوانسیون تلقی می‌گردد. در روند شناسایی و اجرای رای داوری مشمول کنوانسیون نیز می‌توان مساعدترین قواعد رژیم کنوانسیون و مقررات کشور محل اجرا را مورد استناد قرار داد.
آخرین دیدگاه‌ها