حقوق شرعی فقرا

نویسنده : منتظر قائم، مهدی ؛

(‎28 صفحه – از 165 تا 192 )

چکیده:
امامان شیعه چهرهی زشت فقر را به خوبی دریافته و به آثار زیان بار دینی و دنیوی اش پی برده اند. اهتمام آنان به ریشه کنی فقر در جامعه ی اسلامی در آثار به جا مانده از ایشان مشهود است . با رویͅرد حقوقی (نه تکلیفی) به بعضی از احادیث ، می توان به توجه شرع به حقوق فقرا پی ˀبرد: حق غنی شدن و حق مواخذهی مسبˁبان فقر. فقرا حق دارند زندگی متوسطی داشته باشند؛ و اغنیا و حاکمان در جامعه ی اسلامی وظیفه دارند در رفع فقر آنان بͅوشند. تا فقر هست افرادی هستند که به وظیفه ی خود عمل نکرده اند و فقرا می توانند از شخصیت های حقیقی (مثل اقارب) و حقوقیای (مثل حͅومت ) که سبب پیدایش فقر شده اند حق خود را مطالبه کنند و در صورت امتناع، در دادگاهی مستقل (که قاضی اش تحت تاثیر قدرت و ثروت نیست ) علیه آنان اقامه دعوی نمایند. در این مقاله با نگاهی دوباره به ادله ی شرعی، برای دستیابی به نظر شریعت در مورد حقوق فقرا و حمایت از آنان تلاش شده است .