جلوههای مصلحت عمومی در آیین دادرسی کیفری و چالش آن با حقوق فردی
نویسنده مسئول : شیدائیان، مهدی ؛ نویسنده : اسحاقی، سید جعفر ؛
(21 صفحه – از 103 تا 123 )
چکیده:
آیین دادرسی کیفری در سه عرصۀ اصلی فرایند کیفری، نهادها و مقررات حاکم بر آن، تحت تأثیر مفهوم مصلحت عمومی شکل گرفته است. نهاد دادسرا، نظام‌ها و مدل‌های فرایند کیفری و مقرراتی چون صلاحیت و قرار تأمین کیفری بر اساس این مفهوم توجیه می‌شوند. آیین دادرسی کیفری یکی از بارزترین عرصه‌های تزاحم مصلحت عمومی و حق‌های فردی است و همان گونه که برای تأمین مصلحت عمومی تدوین شده است از حق‌های فردی نیز حمایت می‌کند؛ به گونه‌ای که یکی از هدفهای آن را رسیدن به یک نقطۀ تعادل میان مصلحت عمومی و حق‌های فردی دانسته‌اند. در مقابل برخی از حق‌های رویه‌ای و ماهوی همچون حق بر فرض بی‌گناهی (اصل برائت)، حق بر دادرسی عادلانه، حق بر آزادی اقدام و حق بر حریم خصوصی را نیز تضمین می‌کند. این نوشتار با بررسی تمثیلی تزاحم حق‌های فردی با مصلحت عمومی مدعی است که قانون جدید آیین دادرسی کیفری، گام بلندی به سوی حفاظت از حق‌های بنیادین برداشته و مصلحت عمومی را در پاسداری از حقوق فردی تشخیص داده است، نه محدودسازی آن. ولی همچنان کاستی‌هایی در قانون دربارۀ حق بر دادرسی عادلانه و در تفاسیر ادارۀ حقوقی دربارۀ حداکثر مدت بازداشت موقت و ورود به حریم خصوصی وجود دارد.
آخرین دیدگاه‌ها