نقش سکوت در بیان اراده

نویسنده : قاسم زاده، سید مرتضی ؛

(‎20 صفحه – از 1 تا 20 )

خلاصه ماشینی: “این نیز سکوت محض نیست بلکه توافق قبلی طرفین(به طور صریح یا ضمنی)یا اعلام قبولی شخص ساکت است که سکوت(عدم رد ایجاب و خودداری از سخن گفتن)را وسیله ابراز اراده خویش قرار می‌دهد. “به نظر می‌رسد عقد اجاره پس از انقضا مدت اجاره تجدید نمی‌شود چه تراضی دو طرف بر ادامه تصرف (38)-زیرا سکوت اعم از رضاست، شیخ مرتضی انصاری، مکاسب، ص 124؛شیخ محمد حسن نجفی، همان؛و سکوت ممکن است در اثر عدم توجه مالک باشد یا اینکه در واقع قصد رد و عدم موافقت دارد ولی به جهتی از جهات نمی‌تواند فضول را از انجام معامله منع کند، دکتر سید حسن امامی، حقوق مدنی، ج 1، چاپ افست اسلامیه، 1356 ه ش، ص 302. به نظر می‌رسد که هر گاه طرفین در گذشته بطور ضمنی نیز تراضی کرده باشند و بنای روابط مستمر آنان بر این باشد که سکوت علامت رضا و قبولی تلقی شود باید به این توافق ضمنی ارج نهاد و آنرا محترم و الزام‌آور شمرد مشروط بر اینکه اصل تراضی مسلم و محرز باشد مثلا هر گاه ناشری نشریه دوره‌ای را برای مشتری چندین ساله‌اش بفرستد و او بدون ارسال پاسخ آن را دریافت کند، باید قیمت آن را تادیه کند ولی اگر ارسال کننده به صورت یک طرفه اعلام کند که سکوت گیرنده را نشانه قبولی می‌داند، در این صورت گیرنده مکلف به دادن پاسخ و اعلام اراده نیست و سکوت او را نمی‌توان قبولی تلقی کرد.”