بررسی فقهی حقوقی جایگاه ضمانت و محدوده آن در انجام تعهدات قائم به شخص
نویسنده : صالحی، عباسعلی ؛ افشاری، عبدالرحمان ؛
(9 صفحه – از 62 تا 70 )
چکیده:
یکی‌از‌مباحث‌مهم‌در‌عقود‌و‌قراردادهای‌قائم‌به‌شخص،ضمانت‌های‌اجرایی‌آن‌اسـت.تعهدات‌باید‌جهت‌التزام‌طرفین به‌مفاد‌قرارداد،دارای‌ضمانت‌اجرایی‌باشـد‌و‌جهت‌استحکام‌تعهد‌انجام‌شده،لازم‌است‌از‌هرگونه‌عملی‌که‌در‌روند اجرای‌قانونی‌تعهد‌لازمه،خلل‌ایجاد‌می‌کند،جلوگیری‌نمود.در‌حقوق‌تعهدات‌یکی‌از‌ارکان‌تعهدات،التزام‌متعهد‌به ایفای‌تعهد‌می‌باشد؛زیرا‌متعهدله‌همواره‌در‌معرض‌این‌خطر‌قرار‌دارد‌که‌متعهد‌به‌دلایل‌گوناگون‌ارادی‌و‌غیرارادی از‌تعهد‌سر‌باز‌زند‌و‌در‌صورت‌بروز‌چنین‌عملی،متعهدله‌باید‌تمهیدی‌بیندیشد‌و‌با‌انتخاب‌یکی‌از‌شیوه‌های‌جبران خسارت،ضرر‌وارده‌ناشی‌از‌عدم‌انجام‌تعهد‌را‌جبران‌کند.بدین‌جهت‌غالب‌حقوقدانان،چاره‌نقض‌قرارداد‌را‌اجبار متعهد‌به‌انجام‌عین‌تعهد‌دانسته‌اند‌که‌این‌نظریه،مبنای‌فقهای‌امامیه‌می‌باشد. اما‌سوال‌اصلی‌در‌دو‌مطلب‌خلاصه‌می‌شود:این‌طرق‌و‌روش‌برای‌ضمانت‌اجرایی‌تا‌چه‌حدی‌می‌باشد؟آیا‌در‌مواردی که‌الزام‌متعهد‌به‌انجام‌تعهد‌یا‌اجرای‌عین‌تعهد‌با‌مانعی‌روبرو‌نیست،این‌روش‌می‌تواند‌پاسخگوی‌ضرر‌متعهدله‌باشد؟همچنین‌در‌مواردی‌که‌با‌دیگر‌شیوه‌های‌جبران‌خسارت‌به‌موازات‌الزام‌متعهد‌به‌انجام‌تعهد‌می‌توان‌ضرر‌ناشی‌از تخلف‌قراردادی‌متعهدله‌را‌جبران‌نمود،می‌توانیم‌از‌اصل‌مزبور‌عدول‌کنیم؟لذا‌ما‌در‌این‌مقاله‌علمی‌ابعاد‌این‌موضوع را‌بررسی‌می‌نماییم.
آخرین دیدگاه‌ها