بررسی تاثیر عسر و حرج در ضمان قهری عامل زیان در فقه و حقوق(قسمت اول)

نویسنده : رازینی، عباس ؛

(‎7 صفحه – از 58 تا 64 )


چکیده:
قاعده‌نفی‌عسر‌و‌حرج‌ازجمله‌قواعد‌مهم‌فقهی‌است‌که‌فقهـا‌در‌موارد‌فراوانی‌به‌آن‌استناد‌کرده‌اند‌و‌به‌موجب آن،‌حکم‌به‌نفی‌تکالیف‌یا‌تعهداتی‌که‌مستلزم‌عسر‌و‌حرج‌برای‌مکلف‌یا‌متعهد‌است،‌داده‌اند.‌استناد‌به‌این‌قاعده،اختصاص‌به‌باب‌خاصی‌از‌ابواب‌فقه‌ندارد،‌بلکه‌در‌مباحث‌مختلف،‌اعم‌از‌عبادات،‌معاملات‌و‌ضمان‌قهری،‌مورد‌استناد فقها‌قرار‌گرفته‌است.‌حال‌باید‌دید‌در‌حقوق‌موضوعه،‌چه‌دیدگاهی‌در‌خصوص‌اعسار‌متعهد‌و‌تاثیر‌آن‌بر‌مسئولیت ناشی‌از‌ضمان‌قهری‌وجود‌دارد؟‌اما‌پرسش‌اصلی‌این‌است‌که‌دیدگاه‌حقوق‌موضوعه‌در‌خصوص‌تاثیر‌اعسار‌متعهد بر‌مسئولیت‌ناشی‌از‌ضمان‌قهری،‌چه‌تفاوتی‌با‌دیدگاه‌فقهی‌در‌این‌خصوص‌دارد؟‌این‌مقاله‌نشان‌می‌دهد،‌آنچه‌که در‌حقوق‌موضوعه‌ایران‌در‌خصوص‌تاثیر‌اعسار‌متعهد‌بر‌مسئولیت‌ناشی‌از‌ضمان‌قهری‌وجود‌دارد،‌با‌ماهیت‌قاعده نفی‌عسر‌و‌حرج‌در‌فقه‌متفاوت‌است؛‌چراکه‌مبنای‌آن،‌نه‌قاعده‌نفی‌عسروحرج،‌بلکه‌قاعده‌میسور‌است؛‌بنابراین،بررسی‌تاثیر‌قاعده‌نفی‌عسر‌و‌حرج‌در‌ضمان‌قهری‌از‌دیدگاه‌فقه‌و‌حقوق‌موضوعه،‌موضوعی‌است‌که‌در‌این‌مقاله‌به آن‌پرداخته‌خواهد‌شد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code