فوق‌العاده کار با اشعه
نویسنده : دلاوری، محمدرضا ؛
(6 صفحه – از 58 تا 63 )
چکیده:
اشعه‌ایکس،گاما،بتا،نوترون،آلفا‌و‌ذرات‌اتمی‌به‌عنوان‌پرتوهای‌یون‌ساز‌و‌اشعه‌ماوراء‌بنفش‌مادون‌قرمز،میکویرو،لیزر،امواج‌رادیویی‌و‌نظایر‌آن‌ها‌به‌عنوان‌پرتوهای‌غیر‌یون‌ساز،از‌نیازهای‌طبیعی‌و‌مشروعانسان‌است.تماس‌با‌منابع‌مولد‌اشعهاز‌سوی‌پرتوکار‌که‌حسب‌وظیفه‌با‌منابع‌مولد‌اشعه‌به‌طور‌مستمر‌و‌فیزیکی‌در‌ارتباط‌بوده‌و‌غیر‌پرتوکار‌که‌بنا‌به‌ضرورتنیاز‌به‌تماس‌با‌اشعه‌پیدا‌می‌نماید،مضر‌می‌باشد‌و‌در‌دو‌حالت‌به‌منظور‌حفاظت‌پرتوکاران‌و‌مردم‌و‌نسل‌های‌آینده‌و‌محیطدر‌برابر‌اثرات‌زیان‌آور‌اشعه‌ایجاب‌می‌کرد‌مقرراتی‌تدوین‌گردد‌تا‌از‌کلیه‌افرادی‌که‌به‌کار‌با‌اشعه‌گمارده‌می‌شوند‌یا‌واحدیراه‌اندازی‌می‌نمایند‌و‌با‌تصدی‌آن‌واحد‌کار‌با‌اشعه‌انجام‌می‌دهند‌و‌از‌کسانی‌که‌با‌این‌واحدها‌در‌تماس‌قرار‌می‌گیرند،حفاظت‌به‌عمل‌آید.به‌همین‌منظور‌قانون‌گذار‌قانون‌حفاظت‌در‌برابر‌اشعه‌را‌در‌سال1368تصویب‌نمود‌و‌در‌جهت‌حسن اجرای‌این‌قانون،آیین‌نامه‌اجرایی‌آن‌در‌سال1369به‌تصویب‌هیات‌وزیران‌رسید.در‌این‌مقاله‌سعی‌بر‌آن‌است‌تا‌ضمن تشریح‌و‌تبین‌قانون‌مذکور‌در‌ارتباط‌با‌مزایای‌قانونی‌که‌به‌پرتوکار‌با‌اشعه‌تعلق‌می‌گیرد،قانون‌مذکور‌و‌قوانین‌مرتبط‌در آینه‌آراء‌هیات‌عمومی‌دیوان‌عدالت‌اداری‌بررسی‌شود.
آخرین دیدگاه‌ها