تاثیر استدلال هیات عمومی شعب حقوقی و کیفری دیوان عالی کشور در رای دادگاه تالی

نویسنده : رشادتی، جعفر ؛ زعفری، زیبا ؛

(‎7 صفحه – از 14 تا 20 )

چکیده:
ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻗﺎﺿﻰ ﺩﺭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺭﺃﻯ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻣﺪﻧﻰ ﻭ ﻛﻴﻔﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﻳﻰ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ؛ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻛﺜﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﻫﺎﻯ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻟﻴﻜﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﺁﺣﺎﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﺩﺭ ﺻﺪﻭﺭ ﺭﺃﻯ ﻳﺎ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ، ﻣﻘﻨﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻛﺸــﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺳــﺖ. ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻭﺍﻻﻯ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻛﺸــﻮﺭ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺗﻰ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺳﺎﺳــﻰ ﻭ ﻋﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻬﺎﺭﺕ، ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻰ ﻗﻀﺎﺕ ﺷﺎﻏﻞ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻣﻨﻈﺮ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﻋﻠﻢ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻗﻀﺎﺕ ﻭ ﻭﻛﻼ، ﺁﺭﺍء ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺍﺯ ﺷﻌﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻫﻴﺄﺕ ﻫﺎﻯ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ، ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﺭﺍء ﺍﺻﺮﺍﺭﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺳــﺘﻨﺒﺎﻁ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﺑﺮﺧﻰ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﺍﻥ ﻫﺎ ﻭ ﻗﻀﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ،ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﺍﻟﺰﺍﻣﻰ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺍﺯ ﺭﺃﻯ ﻫﻴﺄﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺪﺷﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺿﻤﻦ ﺑﺮﺭﺳــﻰ ﭘﻴﺸــﻴﻨﻪ ﻯ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺭﺃﻯ ﺍﺻﺮﺍﺭﻯ ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻛﺸــﻮﺭ، ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳــﻴﺮ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ، ﻣﺠﺎﺯ ﺩﺍﻧﺴــﺘﻦ ﻗﺎﺿﻰ ﺑﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﻧﻈﺮ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﺍﺷــﺘﺒﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺭﺃﻯ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﻫﻴﺄﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﻰ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻗﺎﺿﻰ، ﺟﺰ ﺍﻃﺎﻟﻪ ﻯ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﻭ ﻧﺮﺳﻴﺪﻥ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺁﻥ ﺍﺛﺮ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.