آیات الاحکام (بخش حقوقی) (4)

نویسنده : حیدریان، محمدرضا ؛

(‎3 صفحه – از 54 تا 56 )

چکیده:
از منظر قانون عقد معین عبارت از عقدی است که در متن قانون خصوصیات و مقررات خاص به وضوح بیان شده است. عقدهائی همچون عقد بیع، عقد صلح، عقد نکاح. در مقابل این دسته از عقود عقود، نامعین قرار دارد که قانون تعرضی به خصوصیات آنان ننموده است. از حمله عقود معینی که در قرآن شریف به آن اشاره شده و به تبع آن در عناوین حقوقی ما نیز وجود دارد، آن توجه شده، عقد رهن است. در ادامه مباحث آیات الاحکام حقوقی به آیه ای که در خصوص این عقد بیان شده خواهیم پرداخت و مباحث حقوقی پیرامون آن را مورد بررسی و مداقه قرار خواهیم داد. عقد رهن آیه شریفه: و ان کنتم علی سفر ولم تجدوا کاتبا فرهان مقبوضه فان امن بعضکم بعضا فلیود الذی اؤ تمن امانته و لیتق الله ربه و لا تکتموا الشهاده و من یکتمها فانه آثم قلبه و الله بما تعملون علیکم. (بقره، 283) ترجمه: « واگر مسافر بودید و نویسنده ای نیافتید پس گروهای دریافت شده لازم است. پس اگر بعضی از شما برخی دیگر را امین شمرده باشد آن کس که امین شمرده شده امانتش را بپردازید و باید از خداوند پروا دارید وکتمان شهادت نکنید و اگر کسی آن را کتمان نماید قلبش گنهکار (آلوده ) است. و خداوند به آنچه که عمل می‌کنید داناست. » (بقره – 283 )