معضل دادخواست فاقد امضاء

نویسنده : مهاجری، علی ؛

(‎4 صفحه – از 59 تا 62 )

خلاصه ماشینی: “معضل دادخواست فاقد امضا علی مهاجری(مستشار آموزش و تحقیقات قوه قضاییه و دانشجوی مقطع دکترا) قانونگذار در ماده(48)قانون آیین دادرسی دادگاههای‌ عمومی و انقلاب در امور مدنی،شروع رسیدگی به دعاوی‌ مدنی را مستلزم تقدیم دادخواست دانسته است و در ماده(51) همان قانون شرایطی را نیز برای دادخواست ذکر کرده است که‌ عبارتند از: 1. 1. صدور اخطار رفع نقص: راه حل‌”اخطار حل نقص‌”بر این اساس متکی است که‌ قانونگذار در سایر موارد نقص،اخطار را مقرر کرده‌ است و مضافا این که در ماده(10)آیین دادرسی دیوان عدالت‌ اداری‌2نیز برای عدم امضای دادخواست،اخطار رفع نقص‌ مقرر شده است و دادخواستی که امضا ندارد نیز در حقیقت‌ دادخواست ناقص است و چون در ارتباط با موارد رفع نقص‌ حکم اخطاری رفع نقص به علت وجود نقص می‌باشد،در اینجا نیز همان علت وجود دارد. بنابراین،باید راهکار دیگری یافت و از طرفی، دادگاه با دادخواستی روبه‌رو است که دارای نقص است؛زیرا کلمه‌”باید”راهکار دیگری را اضافه کرد اما از آنجایی که‌ قانونگذار برای رفع نقص،موعدی قرار نداده باید از ماده(442) قانون آیین دادرسی‌5استفاده کرد و به خواهان اخطار نمود که مستحضر باشد دادخواستی منتسب به وی در آن شعبه به‌ ثبت رسیده و در صورت تمایل به رسیدگی،ظرف مهلت تعیین‌ شده(این مهلت را دادگاه تعیین می‌کند)جهت امضای آن‌ حاضر شود. در حالی که بنا به توضیحات‌ قبلی دادخواست به عنوان یک نوشته فاقد امضا اساسا دادخواهی نیست تا در سایه آن بتوان ایراد کرد که این دادخواهی‌ برابر قانون نیست؛اما به هر حال مزیت این راهکار آن است که‌ ماده(2)قانون آیین دادرسی مدنی را به عنوان پشتوانه‌ استدلال خود مطرح می‌کند و بر اساس این ماده،اگر دعوا مطابق قانون مطرح نشده باشد،قابل رسیدگی نیست.”