جرایم علیه میراث (آثار) فرهنگی، تاریخی

(‎6 صفحه – از 53 تا 58 )

خلاصه ماشینی: “به‌ این اعتبار می‌توان گفت که این جرایم جزء جرایم علیه اجتماع یا ضد آسایش عمومی قرار دارند؛زیرا هدف و مجنی علیه مستقیم‌ مقصود از میراث فرهنگی-تاریخی که‌ بازگوکنندهء پیام معنوی گذشتگان و نشانگر خط سیر و حرکت انسان در طول تاریخ و شاهد زنده و گویای سنن باستانی در عصر حاضر است؛آثاری است که متبلورکننده فرهنگ و نظام ارزشی و اعتقادات یک جامعه در طول‌ تاریخ می‌باشد با در نظر گرفتن موارد فوق باید گفت؛در قانون،تخریب آثار منقول تاریخی مورد حمایت‌ جزایی خاص قرار نگرفته و در صورت تخریب‌ چنین اموالی عمل مرتکب مشمول ماده(677) ق. 4-ضرورت دارد که موضوع جرم از جمله آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی باشد و الا هر چند واجد حیثیت تاریخی هم باشد و تحت نظارت دولت نیز باشد،بر خلاف تصور برخی حقوقدانان،17 تخریب آن در ردیف اموال عادی و مشمول ماده(677)ق. در خصوص این ماده ذکر ضرورت دارد که موضوع جرم از جمله آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی باشد و الا هر چند واجد حیثیت تاریخی هم باشد و تحت نظارت‌ دولت نیز باشد،برخلاف تصور برخی حقوقدانان، تخریب آن در ردیف اموال عادی و مشمول ماده‌ (677)ق. لیکن پذیرش این نظر با این اشکال مواجه‌ است که چطور قانونگذار عملی را که منجر به تزلزل بنیان و لطمه‌ به آثار تاریخی معمولی گردد جرم می‌داند،ولی ارتکاب همین‌ عمل را نسبت به یک اثر ملی جرم نمی‌داند؟با عنایت به مراتب‌ فوق و با توجه به این که ماده مذکور رو نوشتی از بند«3»ماده‌ (47)قانون تعزیرات 1362 از بند«3»ماده(127)مکرر ق.”