تطبیقی در جواز دادرسی و نقض مصوبات قوه مجریه بدون حضور نماینده دولت

نویسنده : سواد کوهی فر، سام ؛

(‎5 صفحه – از 10 تا 14 )

خلاصه ماشینی: “تطبیقی در جواز دادرسی و نقض مصوبات قوه مجریه‌ بدون حضور نماینده دولت (به تصویر صفحه مراجعه شود) دکتر سام سوادکوهی‌فر (دکترای حقوق دعاوی از فرانسه و قاضی دیوان عالی کشور) چکیده: اینکه دادرسی اداری غیر ترافعی است باتوجه به صلاحیت دیوان عالت اداری امری غیر اصولی‌ بوده و پذیرفتنی نیست. باتوجه به اینکه‌ سیستم حقوقی ما دوگانگی حاکمیت قواعد حقوقی،یعنی هم حاکمیت حقوق عمومی و هم حاکمیت حوقق خصوصی را بر نظام‌ اداری خود پذیرفته است،ازاین‌رو مناسب‌ است ابتدا به مسئله نظام اداری حق محور و شیوه‌های اعمال آن پرداخته شود تا جایگاه‌ این اصل در حقوق داخلی بهتر شناسایی‌ گردد؛زیرا آیین دادرسی مدنی،جدای‌از آیین دادرسی دیوان عدالت اداری،در دعاوی‌ ادارات دولتی و یا علیه ادارات دولتی متضمن‌ قواعد متعددی است که به وجود آورنده‌ حقوق خاص خود می‌باشد. 1-دادرسی قضایی-مدنی بدون‌ حضور نماینده دولت ماده(303)قانون آیین دادرسی دادگاههای‌ عمومی و انقلاب در امور مدنی،حضوری‌ بودن و غیابی شدن حکم دادگاه را چنین بیان‌ می‌دارد :«حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم‌مقام یا نماینده‌ قانونی وی در هیچ‌یک از جلسات دادگاه‌ حاضر نشده و به‌طور کتبی نیز دفاع ننموده‌ باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد. ” (17)-طبق ماده(75)قانون آیین دادرسی‌ دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی:”در دعاوی راجع‌به ادارات دولتی و سازمانهای وابسته‌ به دولت و مؤسسات مأمور خدمات عمومی و شهرداریها و نیز مؤسساتی که تمام یا بخشی از سرمایه آنها متعلق به دولت است اوراق اخطاریه و ضمائم به رئیس دفتر مرجع مخاطب یا قائم‌مقام او ابلاغ و در نسخه اول رسید اخذ می‌شود.”