احکام غیابی در امور حقوقی

نویسنده : سیف، فرزاد ؛

(‎2 صفحه – از 84 تا 85 )

خلاصه ماشینی: “»قانونی یا واقعی بودن نحوه ابلاغ حکم در شروع مهلت واخواهی‌ تفاوتی نداشته و در هر حال انقضای مهلت بیست روز برای محکومان مقیم‌ داخل و دو ماه برای محکومان مقیم خارج از تاریخ ابلاغ،موجب انقضای‌ فرجه واخواهی و عدم پذیرش دادخواست واخواهی بوده مگر اینکه تأخیر حادث به واسطه معاذیر قانونی مصرح بوده که قسمت اخیر ماده فوق به آن‌ پرداخته و یا این که تأخیر ناشی از عدم اطلاع از حکم بوده و این مورد قبول‌ دادگاه صادر کننده حکم قرار گیرد. د. کیفری اعتراض مزبور موجب‌ رسیدگی در مرحله تجدید نظر خواهد بود یا خیر؟پاسخ به این سؤال به نظر مثبت است،چرا که با توجه به عمومیت تبصره مزبور در بیان تجویز رسیدگی‌ تجدید نظر و از سوی دیگر لزوم رعایت حقوق محکومین غیابی هر چند که‌ در مهلت قانونی از حکم واخواهی نکرده باشند ایجاب می‌کند که ایشان از یک فرصت دادرسی مجدد برخوردار گردد هر چند که حکم قابلیت اجرا هم‌ داشته باشد.”