وکالت و اذن در ادای دین

نویسنده : خدا بخشی، عبدالله ؛

(‎5 صفحه – از 78 تا 82 )

خلاصه ماشینی: در اینجا، این نکته قبال ذکر است که اذن و وکالت در بحث وفای به عهد نیز در کنار یکدیگر آورده شده،بی‌آنکه در صدد این باشیم که رابطه این دو وجوه اشتراک و افتراق آنها را بررسی کنیم،لذا تا حد امکان سعی شده است از قواعد وکالت که جامع و مبسوط در قانون مدنی آمده،استفاده گردد و مسائل مطروحه را بدین وسیله ارزیابی نماییم: سرآغاز: ایفای دین اصولا می‌تواند توسط هر فردی به عمل بیاید،این اصل را می‌توان با تمسک به قاعده احسان و اینکه افراد می‌توانند به نفع دیگران و در جهت سود رساندن به آنها عملی را انجام دهند،دریافت (بدون اینکه وارد مباحث نظری تعهد یک طرفه و یا دخالت در استقلال حقوقی افراد شویم)زیرا در جهت تحکیم روابط افراد؛به ویژه آنچه که موجب یکپارچگی جامعه می‌شود،نباید با تکیه بر مباحث نظری از اثرات مفید و عملی آنها جلوگیری کرد. فایده بحث را ماده(267)قانون مدنی بیان می‌کند6زیرا اگر ادای دیون شامل اداره کردن اموال شود،لاجرم این عمل بدون اذن نخواهد بود و وکیل بابت آنچه پرداخته است می‌تواند به موکل رجوع کند، در غیر این صورت،نمی‌تواند ادعایی داشته باشد.