مبنای فقهی ماده 336 قانون مجازات اسلامی

نویسنده : شوشتری، علی ؛

(‎3 صفحه – از 45 تا 47 )

خلاصه ماشینی: “در فراز بعدی می‌فرماید هیچکدام‌ مقصر نباشد نصف خسارت وسیله نقلیه‌ دیگری را ضامن خواهد بود این مطلب نیز به‌ نظر صحیح نمی‌رسد زیرا اگر هیچ کدام‌ تقصیری نداشته باشند مثلا بر اثر طوفان‌ دو ماشین تهم برخورد نماید به طوری که این‌ برخورد و تصادف به هیچکدام نسبت داده‌ نشود دلیلی وجود ندارد که نصف خسارت‌ هر کدام را دیگری پرداخت نماید در صورتی‌ خسارت می‌پرداختند که تصادم به هر دو نسبت داده می‌شد همان طور که خود حضرت امام در مسئله 37جلد دو المبحث الثانی فی‌ الاسباب می‌فرماید اگر دو کشتی با هم تصادم‌ نماسید مسافرین و اموالی که در آن بوده ار بین‌ برود و اگر عمدی باشد(در آن قصاص هست) و اگر در آن عمدی نباشد ولی‌ تصادم ناشی از فعل ناخدا باشد یا در حال گریز باشد و ناخدا قصد قتل و غالب شدن بر کشتی‌ (به تصویرصفحه مراجعه شود) دیگری را نداشته باشد شبه عمد است یا از باب‌ اسباب موجبه برای ضمان باشد هر کدام‌ نصف اموال و نصف دیه خودشان و نصف دیه‌ مسافرین را باید بپردازد.”