روانشناسی کودک

نویسنده : کی نیا، سید مهدی ؛

(‎6 صفحه – از 46 تا 51 )

خلاصه ماشینی: “«در مورد اطفال بزرگتر نیز عشق ورزیدن به‌ آنها از لازمات است باید محیط خوش آیند و مفرح برای آنان فراهم آورد تا هم احتیاج‌ اطمینان خاطر آنها تأمین شود و هم اینکه‌ عشق ورزیدن به دیگران را بیاموزد ولی از دو سال به بالا که کودکان مایل به زیاده روی در بسیاری از کارها هستند و همه چیز را برای‌ خود می‌خواهند و تمایل به آن دارند که‌ دیگران را اسیر و بنده خود سازند نباید تسلیم‌ شد. اگر این روابط صورت صحیحی نداشته باشند (به تصویرصفحه مراجعه شود) کودکی که دچار فساد «سادومازوشیسم»است، موجودی است ضد اجتماعی‌ و خطرناک،از ارتکاب هر عمل‌ زشتی احساس لذت می‌کند،با قانون شکنی احساس قدرت و زورمندی می‌کند،بیمی به دل‌ راه نمی‌دهد زیرا اگر تنبیه‌ شود عین خواسته خود اوست‌ ازتنبیه هو لذت می‌برد تنبیه‌ فشار درونی او را کاهش می‌دهد. کودک چون پیرو اصل لذت است از حقیقت می‌گریزد در دنیای تخیلی و رویا گونه‌ خود زندگی می‌کند و در اوضاع افسانه‌ای سیر (به تصویرصفحه مراجعه شود) فراموش نکنیم‌ بزرگترین نیاز کودک محبت، رحم و شفقت،نیکوکاری، وفاداری،صفا،خلوص پاکی، راستی،صراحت لهجه، رشادت،شهامت،شجاعت‌7از خود گذشتگی،فداکاری،ادب‌ فروتنی،تواضع،عزت نفس، تعاون،سخاوت،احسان،ایثار، حریت،تقوی،عشق به کمال و سایر سجایا و ملکات انسانی را در نخستین سالهای زندگی‌ خوددا دامن پر مهر و محبت‌ پدر و مادر از راه بذل محبت‌ آنان می‌آموزد. کودکی که دچار فساد«سادومازوشیسم» است،موجودی است ضد اجتماع و خطرناک،از ارتکاب هر عمل زشتی احساس‌ لذت می‌کند،با قانون شکنی احساس قدرت و زورمندی می‌کند،بیمی به دل راه نمی‌دهد زیرا اگر تنبیه شود عین خواسته خود اوست از تنبیه هم لذت می‌برد تنبیه فشار درونی او را کاهش می‌دهد.”