جرم فرار از خدمت قسمت دوم
نویسنده : موحد، محمد ؛
(5 صفحه – از 9 تا 13 )
خلاصه ماشینی: “به همین جهت ماده 43 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح چنین مقرر داشته: «پرسنل ثابت نیروهای مسلح هرگاه در زمان جنگ بیش از پنج روز متوالی غیبت نموده و عذر موجهی نداشته باشند فراری محسوب و به حبس از دو تا هشت سال محکوم میشوند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غیبت فراری محسوب و چنانچه فرار آنان موجب شکست جبهه یا وارد شدن تلفات جانی به نیروهای خودی شود،در حکم محارب است و در غیر این صورت به حبس از سه تا پانزده سال و یا تنزیل تا دو درجه و یا مرادف آن از رتبه و گروه محکوم میشوند». ماده 56 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح چنین مقرر داشته: «متخصان مجرب و افرادی که از بورسیه نیروهای مسلح جهت طی دوره آموزش عالی پزشکی،مهندسی و غیره استفاده کرده‌اند هرگاه بدون عذر موجه مرتکب بیش از شش ماه فرار از خدمت گردند علاوه بر مجازات مندرج در این قانون به پرداخت هزینه‌های مربوط و محرومیت از اشتغال به آن حرفه در خارج از نیروهای مسلح به مدت 5 تا 10 سال محکوم خواهند شد و به هر صورت اخراج آنان از نیروهای مسلح منوط به حکم دادگاه و یا رأی کمیسیونهای مربوطه پیش‌بینی شده در قوانین نیروهای مسلح می‌باشد» بنابراین اگر متخصصین کادر نظامی مرتکب فرار از خدمت زاید بر ششماه شوند،پس از اعمال مجازات از سوی دادگاه یا به خدمت اعاده شده و مجددا مشغول خدمت میشوند و یا اینکه علاوه بر مجازات فرار از خدمت که بموب حکم محکمه بایستی آنرا تحمل کنند،از خدمت اخراج و از اشتغال به حرفه و تخصص خود در خارج از نیروهای مسلح بین 5 تا 10 سال محروم شده وبایستی هزینه‌های تحصیلی که برای اخذ مدرک و نیل به درجات عالیه او صرف گردیده به یگان نظامی بپردازد.”
آخرین دیدگاه‌ها