امکان یا عدم امکان تسری اخذ به شفعه در بیع آپارتمانها

نویسنده : نوری، رضا ؛

(‎3 صفحه – از 8 تا 10 )

خلاصه ماشینی: (به تصویر صفحه مراجعه شود) دکتر رضا نوری استاد دانشگاه (به تصویر صفحه مراجعه شود) «امکان یا عدم امکان تسری اخذ به شفعه در بیع آپارتمانها» به نام حضرت حق در فقه اسلامی بابی به نام«حق شفعه»وجود دارد که در حقوق مدنی ایران نیز مقنن قانون مدنی، تحت عنوان«اخذ به شفعه»در مواد 808 الی 824 آن را مورد بررسی قرار داده است و این تأسیس حقوقی خاص حقوق اسلام و بالنتیجه قانون مدنی ایران است و با آنچه در حقوق غرب تحت عنوان NOITPMEERP که نوعی حق تقدم شریک در خرید مال شریک خود است وجود دارد تفاوت کلی و اساسی دارد چه به موجب احکام فقهی و مقررات قانون مدنی، حق شفعه وقتی آشکار می‌گردد که فقط دو نفر در مال غیر منقول قابل تقسیمی شریک باشند و یکی از دو شریک حصه مالکانه خود اشاره به موجب احکام فقهی و مقررات قانون مدنی«اگر بنا و درخت بدون زمین فروخته شود احکام شفعه بر آن جاری نخواهد شد»در این مقاله می‌خواهیم بررسی نماییم اگر آپارتمانها که معمولا،اعیانی با حق استفاده مشاعی از زمین مجموعه آپارتمانها فروخته می‌شود،بین دو نفر مشترک باشد،مورد عقد بیع واقع گردد و یکی از دو شریک حصه خود را به ثالثی منتقل نماید،آیا شریک دیگر حق اخذ به شفعه دارد یا خیر؟ را به عقد بیع به ثالثی منتقل کند و لذا با تحقق عقد بیع و رعایت شرایط صحت عقد بیع حق شفعه آشکار می‌گردد و این معنی را ماده 808 قانون مدنی در فراز اول خود بدین صورت بیان کرده است:«هرگاه مال غیر منقول قابل تقسیمی بین دو نفر مشترک باشد و یکی از دو شریک،حصۀ خود را به قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند،شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده به او بدهد و حصه مبیعه را تملک کند».