مهلتها و مواعد در آیین دادرسی

نویسنده : رشیدی، رشید ؛

(‎20 صفحه – از 179 تا 198 )

خلاصه ماشینی: “(ماده 220) 10-اعتراض به قرار رد دادخواست تجدیدنظر اگر مشخصات تجدیدنظر خواه در دادخواست تعیین نشده و معلوم نباشد که‌ دادخواست‌دهنده چه کسی می‌باشد یا اقامتگاه او معلوم نباشد و قبل از انقضای مهلت، دادخواست تکمیل یا تجدید نشود،پس از انقضای مهلت،دادخواست یاد شده به‌ موجب قرار دادگاهی که دادخواست را دریافت نموده ردمگردداین قرار نسبت به‌ اصحاب دعوی ظرف ده روز از تاریخ الصاق به دیوار دادگاه قابل اعتراض در دادگاه‌ تجدیدنظر خواهد بود(ماده‌344) 11-رفع نقص دادخواست تجدیدنظر هرگاه در دادخواست تجدیدنظر نکات یاد شده در بندهای(2و3و4و5و6)ماده‌ 341ومواد342و343رعایت نشده باشد دادخواست‌دهنده ده روز از تاریخ ابلاغ‌ مهلت دارد که نقایص را رفع کند و اگر محتاج به تجدید دادخواست است آن را تجدید نماید. (ماده 471) ج-مهلت بیست‌روزه 1-مطالبه خسارت در صورتی که تأمین اجراء گردد و خواهان به موجب رأی قطعی محکوم به بطلان‌ دعوی شود و یا حقی برای او اثبات نرسد،خوانده حق دارد ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ حکم قطعی،خساراتی را که از قرار تأمین خواسته به او وارد شده است با تسلیم دلایل به دادگاه صادرکننده قرار،مطالبه کند. (ماده 306) 3-تقدیم دادخواست پس از صدور دستور موقت پس از صدور دستور موقت در صورتی که از قبل اقامه دعوا نشده باشد، درخواست‌کننده باید حداکثر ظرف بیست روز از تاریخ صدور دستور،به منظور اثبات دعوای خود به دادگاه صالح مراجعه و دادخواست خود را تقدیم و گواهی آن را به‌ دادگاهی که دستور موقت صادر کرده تسلیم نماید در غیر این صورت دادگاه صادرکننده‌ دستور موقت به درخواست طرف،از آن رفع اثر خواهد کرد.”