کنکاشی در جرائم اطفال
نویسنده : مظفری، احمد ؛
(14 صفحه – از 165 تا 178 )
خلاصه ماشینی: “در ماده 226 مقرر گردیده است:«در صورتی که مصلحت طفل اقتضا نماید رسیدگی در قسمتی از مراحل دادرسی در غیاب متهم انجام خواهد گرفت و در هرحال رأی دادگاه حضوری محسوب میشود»و در صورتی که در ارتکاب یک جرم عدهای از افراد بزرگشال با اطفال همکاری و مشارکت داشته باشند فقط سیدگی به جرایم اطفال در دادگاه رسیدگی کننده به جرایم اطفال رسیدگی خواهد شد»اما ماده قانون دارای ابهام میباشد زیرا طبق تبصرهء مادهء 220 قانون فوق به کلیه جرایم اشخاص بالغ کمتر از 18 سال تمام نیز در دادگاه اطفال مقررات عمومی رسیدگی میشود ولی مطابق مادهء 228 فقط جرایم اطفال قابل رسیدگی در دادگاه اطفال میباشد و بعضی از محاکم تجدیدنظر به صلاحیت دادگاه عمومی حل اختلاف نمودهاند زیرا طفل به کسی اطلاق میگردد که به بلوغ شرعی نرسیده باشد و مستندا به تبصره 1 ماده 1210 قانون مدنی بلوغ در دختر 9 سال تمام هجری قمری و در پسر 15 سال تمام هجری قمری تعیین شده است. لذا باتوجه به مادهء 5 وتبصره ماده 220 قانون آیین دادرسی که مقرر نموده است«به کلیه جرائم اشخاص بالغ زیر 18 سال تمام نیز در دادگاه اطفال طبق مقررات عمومی رسیدگی میشود»به نظر میرسد به جرایم افراد فوق باید در محاکم عمومی رسیدگی شود زیرا ارجاع اولیه در محاکم عمومی بوده است اما اگر در بدو امر پرونده به استناد مادهء 231 قانون آیین دادرسی کیفری به دادگاه اطفال ارجاع شده باشد در اینجا دادگاه اطفال باتوجه به صلاحیت عمومی صالح به رسیدگی به تمام اتهام متهمین پرونده خواهد بود.”
آخرین دیدگاهها