تاریخچه حل و فصل اختلافات بین المللی (2)

نویسنده : مجدی نسب، عزت الله ؛

(‎34 صفحه – از 77 تا 110 )

خلاصه ماشینی: “» و نیز بند 2 ماده 35 منشور به کشورهای‌ غیر عضو سازمان ملل متحد اجازه‌ داده است که توجه شورای امنیت با مجمع عمومی را به اختلافی که خود در آن طرف باشد جلب نماید به شرط اینکه‌ در مورد اختلاف مزبور قبلا تعهدات‌ مربوط به حل و فصل مسالمت‌آمیز مقرر (1)-دکتر محمد خاور-صلاحیت دیوان لاهه-صفحه 86. حال اگر یکی یا هردوی طرفین دعوی وقعی به‌ دستور موقت ننهند آیا می‌توان آنها را به‌ اجبار وادار به تمکین نمود؟عقیده رایج‌ براین است که شورای امنیت فقط در مورد احکام صادره از سوی دیوان حق دخالت‌ دارد و مستنکف از اجرای حکم را بنا به‌ مورد با صدور توصیه‌نامه دعوت به اجرای‌ حکم نموده و یا اگر ضرورت دانست اقدام‌ حادتری به عمل آورد تصمیم مقننی اتخاذ خواهد نمود و ای حق به شورای امنیت در مورد دستور موقت داده نشده است،چون‌ نص صریح بند 2 ماده 94 منشور ملل‌ متحد از«حکم دیوان»سخن می‌گوید نه از هر«تصمیمی»که دیوان اتخاذ می‌نماید، ولی این امر نمی‌تواند به بی‌تفاوتی دیوان‌ نسبت به عدم تمکین دولتها در مخالفت به‌ اجرای دستور موقت منجر گردد.”