جرح و سلب صلاحیت از داوران تجاری بین المللی

نویسنده : مایکل تاپ من ؛ مترجم : میرفخرایی، محمد جواد ؛

(‎42 صفحه – از 165 تا 206 )

خلاصه ماشینی: برای مثال، در مقررات «آی سی سی» پیش‌بینی شده است که «داوری می‌بایستی بلافاصله و به‌صورت کتبی هرگونه مسئله‌ای را که ممکن است در فاصله زمانی بین انتخاب داور و یا تأیید وی توسط دیوان داوری و ابلاغ رأی نهایی حادث گردد» و «استقلال او را مورد تردید قرار دهد»، افشا نماید. از جمله یکی از محاکم پژوهشی در این رابطه اظهار داشته است که قانون داوری ایالات متحده «تحقیق قضائی درباره اهلیت یک داور برای تصدی داوری را جز در چارچوب دعوای مطروحه برای ابرام و یا نقض رأی صادره که لزوما پس از فراغ داور از رسیدگی خواهد بود، پیش‌بینی نمی‌کند. معذلک دادگاه امریکایی قانونا مجاز است در پاره‌ای موارد از جانب یک و یا هر دو طرف دعوی نصب داور نماید به استناد این اجازه: «دادگاه ظاهرا اختیار دارد که چنانچه ایراد جرح تا قبل از شروع داوری مطرح شده باشد، دستور اولیه خود را پس از ثبوت ادعا مورد تغییر قرار دهد». علیهذا در داوری‌هایی که مقر آنها سوئیس می‌باشد، محاکم این کشور برای صدور حکم نسبت‌به ایرادهای جرح داور دارای صلاحیت انحصاری هستند ولو اینکه طرفین داوری‌‌ـ همانطور که در دعوای اخیرالذکر اتفاق افتاد ـ نسبت به اجرای مقررات داوری «آی سی سی» توافق نموده باشند. امکان اسقاط حق، این سؤال جالب را پیش می‌آورد که آیا برای بررسی نسبت‌به صلاحیت داور انتخاب شده توسط طرف دیگر و یا دیوان داوری، تکلیف خاصی وجود دارد؟ تحت قوانین ایالات متحده هیچ‌گونه تکلیفی در این خصوص به‌نظر نمی‌رسد؛ زیرا «الزامات مربوط‌به افشای روابط و زمینه‌های قبلی [مندرج در مقررات داوری] با این قصد وضع شده است که بعضا از هزینه‌های انجام تحقیقات پیشینه‌ای جلوگیری شود».