روش عملی دیوان دعاوی ایران- ایالات متحده امریکا در پذیرش ادله از طرفین و از کارشناسان

نویسنده : میشل اشتراوس ؛ مترجم : قطیبه، احمد ؛

(‎26 صفحه – از 207 تا 232 )

خلاصه ماشینی: با وجود این، به نظر می‌رسد که براساس رویه جدید دیوانهای داوری، در مواردی که طرف دعوی شخص حقیقی است یا در مواردی که صاحب‌منصبان و یا مستخدمان شخص حقوقی درخصوص واقعیات دعوی علم و اطلاع دارند، چون ارزش اثباتی شهادت ایشان بسته به عواملی از قبیل اهمیت و اعتبار گواهی و یا وارد بودن آن به موضوع است و در نهایت به نظر قضائی و تصمیم داوران بستگی دارد، لذا دیوان داوری شهادت این‌گونه اشخاص برای ملاحظه و اطلاع از “lex mercatoria” رجوع کنید به اول لندو: «اجرای حقوق بازرگانی فراملی در داوری تجاری بین‌المللی»، ترجمه محسن محبی، مجله حقوقی، شماره 5. بدین ترتیب که در پرونده ایکونومی فورمز کورپوریشن به طرفیت جمهوری اسلامی ایران، 2 شعبه اول دیوان درخواست رئیس هیئت مدیره شرکت را برای حضور در دیوان و به‌عنوان شاهد رد کرد، 3 ولی سپس اظهارات او را درباره مبانی و توجیهات علائق مالکانه او در شرکت، شرایط محیط بر انعقاد قرارداد، ساخت و حمل کالاهای مورد اختلاف به ایران، علل ناتوانی شرکت در حمل همه کالاهای ساخته شده تحت قرارداد به ایران و تلاشهای بعدی شرکت برای آنکه مقداری از این کالاها را که مقدور بود بفروشد تا خسارات را کاهش دهد، استماع نمود. بند 2 ماده 25 قواعد آنسیترال چنین است: «اگر قرار بر این باشد که شهود استماع شوند، در آن صورت حداقل سی روز قبل از جلسه استماع، هریک از طرفین باید نام و نشانی شهود و همچنین موضوع شهادت و زبانی را که شهود به آن زبان ادای شهادت خواهند نمود به دیوان داوری و طرف دیگر کتبا اعلام دارد»