توسل به سلاح هسته ای و حمایت از محیط زیست: آورده دیوان بین المللی دادگستری

نویسنده : ممتاز، جمشید ؛ مترجم : صور اسرافیل، محمود ؛

(‎24 صفحه – از 5 تا 28 )

خلاصه ماشینی: 3 در چنین اوضاع و احوالی است که دیوان در عین‌حال که درخواست 21 اوت 1995 نیوزلند را که خواهان رسیدگی به وضعیت طبق مجوز پاراگراف 63 رأی 20 دسامبر 1974 صادر در قضیه آزمایشهای هسته‌ای شده بود، در قرار 24 سپتامبر 1995 تصریح می‌کرد « بی‌آن‌که لطمه‌ای به تعهد دولتها نسبت به محیط زیست طبیعی وارد آورد» 7. 3 مسئله این بود که گرایش دیوان در جهت رعایت حقوق بین‌الملل محیط زیست در جریان منازعات مسلحانه می‌تواند منعی کلی در به‌کارگیری سلاح هسته‌ای نتیجه دهد. 2 با این‌که می‌توان سلاحی هسته‌ای به منظور دستکاری محیط زیست 3 به‌کار برد، دیوان فایده‌ای بر آن مترتب ندانست در این باب تأمل روا دارد، تا آنجا که به حقوق قراردادی مربوط است، فقط پاراگرافهای 3 و 55 ماده 35 پروتکل را مناسب تشخیص داد که به عقیدة دیوان « محدودیتهای پرتوانی» بر دولتهای عضو مقرر می‌دارند. Alexandre Kiss “Les Protocoles additionnels aux Conventions de Genève de 1977 et la protection de l’environnement” in Etudes et essais sur le droit international humanitaire et les principes de la Croix – Rouge, op. چنین به نظر می‌رسد که شورای امنیت ویرانسازی تأسیسات نفتی کویت را مطلقا ضروری نمی‌دانست و از این رو مسئولیت عراق را به میان می‌کشید 2 و به هر ترتیب که تصور شود، استدلالی که جزایر سلیمان اقامه می‌کرد، نسبتا محکم به نظر می‌رسید تا آنجا که ویرامانتری 3 قاضی دیوان، در عقیده مخالفش 4 بازگو می‌کند و القا می‌نماید که مقررات پاراگراف ماده 35 و مادة 55 پروتکل مبتنی بر اصول مسلم حقوق بین‌الملل عرفی است.