بجای سرمقاله

(‎9 صفحه – از 1 تا 9 )

خلاصه ماشینی: “از اینروست که برای قطع امید آنانکه از ضعف‌ دادگستری،برتریها یافته‌اند و باز هم در کمینند-و مخصوصا برای امکان تأمین و اشاعه‌ عدل و داد که لازمه دوام و بقاء جامعه است-میگوئیم: «استقلال کامل قوه قضائیه باید تأمین گردد» از شماره دوم: … با این«تندنگاهی»که بزشتیهای تاریخ بشر میافکنیم،گذشتهء انسان چون‌ نواری سیاه بچشم میآید و طبعا افسوس‌گویان در اندیشه میشویم که:با این گذشته‌ تلخ،آینده چه خواهد بود؟و برای کاستن پلیدیها و بهبود زندگی اجتماعی انسان چه‌ باید کرد؟-ولی اگر دوباره صفحات سیاه و سفید تاریخ را با دقتی بیشتر ورق بزنیم‌ و نیک و بد آنرا با دیدی وسیع و واقع‌بین بنگریم،درخواهیم یافت که در داستان‌ پرحادثهء زندگی انسان،همیشه و همه‌جا پیروزی نهائی از آن بشریت بوده و در جهت‌ تکامل انسانیت نوسان کرده است… هر قدمی در راه استقلال فکر و تقویت قوه قضائیه برداشته شود،قدمی‌ در راه تضمین آزادی و رفاه مردم و خدمتگزاری واقعی و اساسی خواهد بود و این‌ چنین قدمهائی است که پشتیبان و هواخواه فراوان دارد… چه اگر بتوان احتیاجات فنی و کمبود دانشمندان علوم تجربی را با دعوت کارشناسان‌ علم و صنعت،از کشورهای دیگر،به فوریت جبران نمود،بدون تردید این کار،در مورد به قضاوت و قوه قضائیه،هرگز امکان‌پذیر نیست و قاضی ورزیده دردآشنا را تنها از میان مردم خود جامعه و فقط در سرزمین خود،میتوان پرورش داد و بس،بزبانی ساده‌تر: این چیزی نیست که بتوان با شتاب«و اتخاذ تصمیم»یا از راه مبادله‌های فنی، اقتصادی و فرهنگی و امثال آنها و یا با پرداخت دستمزد و حقوق‌های کلان، از دیگران بعاریت گرفت…..”