اصول آئین دادرسی مدنی – در ابلاغ

نویسنده : جعفری لنگرودی؛

(‎2 صفحه – از 98 تا 99 )

خلاصه ماشینی: “ممکن است به عمد یا از روی اشتباه اقامتگاه خوانده را خلاف واقع‌ معرفی نماید در اینصورت تکلیف چیست؟ از مجموع مواد 98-99دادرسی مدنی دانسته میشود که: اولا-دادگاه و دفتر قول مدعی را حمل بر صحت مینماید تا خلافش محرز گردد (این نمونه‌ای است از اصالة الصحة در اقوال افراد جامعه،یعنی گفتهء فرد در زندگی قضائی‌ محمول بر صحت است تا خلاف آن مسلم گردد). *** نکته‌ای که مناسب است افزوده شود این است که هرگاه مدعی،اقامتگاه خوانده را در دادخواست معین کند و خوانده باستناد مادهء 99-محل دیگری را اقامتگاه حقیقی خود معرفی نماید بحسب ظاهر مادهء 99-دادگاه قول او را باید بپذیرد(پذیرش اظهار خوانده هم‌ در این مورد برمبنای اصالة الصحة در اقوال افراد جامعه در زندگی قضائی است)پس فرض‌ بر صحت قول خوانده است ولی هرگاه مدعی اظهار کند که خوانده در معرفی اقامتگاه حقیقی خود خلاف واقع گفته و دلیل برطبق اظهار خود اقامه کند دادگاه باید باین دلیل‌ رسیدگی نماید.”