حضانت
نویسنده : صفایی نراقی، محمد؛
(2 صفحه – از 78 تا 79 )
خلاصه ماشینی: “از مواردیکه حق حضانت مادر ساقط میشود مطالبه مادر است زائد بر آن مقدار که دیگری بابت رضاع دریافت میدارد و سقوط حق در مدت رضاع،محقق و بدون تردید است ولی بعد از انقضا مدت رضاع آیا اولویتی برای مادر در حضانت طفل هست یا خیر،محل تامل و بحث است-در اطفال ذکور چون حضانت مادر محدود بزمان رضاع بوده و آن مدت منقضی شده،بحث و سخنی نیست باطفال اناث-در بادی امر بنظر میرسد که چون علت سقوط حق حضانت مادر،عدم توافق او با مقداری که دیگری بابت رضاع دریافت میداشته بوده و بعد از اتمام مدت رضاع علتی برای ادامه و استمرار سقوط حق حضانت موجود نیست و بعبارت دیگر سقوط حق محدود بزمان رضاع بوده،اولویت مادر در بعد از زمان رضاع باقی است-ولی با توجه باینکه ظاهر در تشریع اولویت مادر در حضانت،از جهت علاقه که مادر بطفل خود دارد و بهتر از دیگری در تربیت وی کوشا و ساعی است و در پاره موارد و حوادث مادر حتی جان خود را بخاطر سلامت فرزندش در معرض خطر قرار میدهد،بوده اما در مورد مادری که از جهت مختصر تفاوت مالی در هزینه رضاع حاضر شود که طفل را از شیر خود که ضامن حیات و رشد او است محروم و تربیتش را بفردی که علاقه مادری ندارد واگذار نماید عدم علاقه‌اش محرز که با توجه باطلاق اخبار در سقوط حق و اینکه حق ساقط شده قابل اعاده نیست استفاده میشود که در این مورد حضانت با پدر طفل است و مشهور را نیز عقیده بر این است.
آخرین دیدگاه‌ها