کارگران یدی و کارگران فکری (آیا کارمندان بانکها، موسسات تجارتی و دفاتر میتوانند از مقررات قانون کار استفاده کنند)

نویسنده : همدانی، علی الله؛

(‎3 صفحه – از 50 تا 52 )

خلاصه ماشینی: “در سطور زیر به بحث درباره اصطلاحات کارگر،کارفرما و بالاخره کارگاه‌ پرداخته و روشن می‌نمائیم که آیا اصطلاحات مزبور دارای همان تعاریفی هستند که در عرف‌ معمول است و منظور قانون کار نیز همان است و یا اینکه میتوان تعریف دیگر و افراد دیگری‌ نیز بر این اصلاحات بار نموده و نتیجتا آنرا شامل دستجات بیشتر مانند:کارمندان بانکها، کارمندان روزمزد دولتی،کارمندان تجارتخانه‌ها و شرکتها،دفاتر موسسات ملی… و غیر بوده است و نتیجتا منظور از کارگر در این ماده تنها کسانی که در کارخانه‌ یا در کارگاههای ساختمانی و غیره بکار میپردازند نبوده بلکه کلیه افرادی هستند که بمنظور انجام هرگونه کاری اعم‌از کار یدی و فکری و غیره با کارفرما قراردادی منعقد نموده و برای وی بکار میپردازند. نتیجة می‌توان گفت که کلیه افرادی که بهر عنون و بنحوی از انحاء نزد کارفرما بکار پرداخته و در مقابل کار خود مزد یا حقوق دریافت داشته و مشمول استخدام کشوری‌ و یا مقررات استخدامی نباشد از لحاظ این قانون،کارگر محسوب خواهند گردید و از مزایای آن نیز بهره‌مند توانند شد.”