ماده 111 قانون مجازات عمومی (در چه مواردی تصدیق خلاف واقع مجازات دارد)

نویسنده : تقی خانی، بهروز؛

(‎3 صفحه – از 68 تا 70 )

خلاصه ماشینی: “ممکن است گفته شود ماده 111 قانون مجازات عمومی،مجازاتهای مذکور در دو مادهء 110 و 109 را در صورتی مجری می‌داند که«تصدیقنامه برای تقدیم به محاکم باشد»و ذکری‌ از مراحل تکمیل پرونده یا اجراء حکم بمیان نیاورده است و با توجه به اینکه«محاکم»جمع‌ «محکمه»و«محکمه»اسم مکان و بمعنی محلی که در آنجا حکم صادر میشود،می‌باشد و در بازپرسی‌ و یا اساسا در دادسرا«حکمی»صادر نمی‌شود که اطلاق«محکمه»بر آنها صحیح باشد،بنابراین مادهء 111 قانون مجازات عمومی فقط مجازات گواهی‌نامهء خلاف واقعی را معین کرده که‌ برای تقدیم به«محاکم»باشد و صدور تصدیقنامهء خلاف واقع در صورتی که برای تسلیم به دادسرا باشد مشمول این ماده نیست. بدلیل اینکه حکم قانون ناظر به عرف و اصطلاح عموم است و ظاهرا منظور قانونگزار از عبارت:«در صورتی که تصدیقنامه برای تقدیم به محاکم باشد»در مادهء 111 قانون‌ مجازتا عمومی این بوده است که از زمان کشف جرم تا اجراء مجازات اگر گواهی‌نامه‌ای‌ ارائه شود و آن گواهی‌نامه را پزشکی برخلاف واقع صادر کرده باشد مشمول مادهء مورد بحث‌ خواهد شد.”