حقوق به زبان ساده (چک بی محل)

نویسنده : منصور، علی اکبر؛

(‎5 صفحه – از 35 تا 39 )

خلاصه ماشینی: “بعبارت ساده‌تر:هرکس چکی صادر نماید که آن چک محل نداشته باشد یا موجودی او در بانک کمتر از وجه چک باشد یا اینکه حساب صادرکنندهء بسته شده باشد یا اینکه خودش شخصا ببانک دستور عدم پرداخت بدهد یا امضاء خود را طوری بنماید که با امضاء موجود در بانک مطابق نباشد یا چک خود را بطور ناقص یا مخدوش بنویسد بطوریکه بانک آنرا قبول ننماید و ظرف ده روز پس از ارسال اظهارنامه یا اعتراض‌نامه سفارشی که از طرف دارنده‌ چک برای او،یعنی صادرکننده چک،فرستاده است و باو ابلاغ حقیقی یا قانونی شده باشد با اینحال‌ وجه چک را نپردازد طبق بند ب ماده 238 بحبس تأدیبی حد اقل ششماه و حد اکثر دو سال‌ و همچنین بپرداخت جزای نقدی حد اکثر دو برابر وجه چک و حد اقل یکربع آن محکوم‌ خواهد شد. ولی چون طبق ماده 208 قانون آئین دادرسی کیفری،محکمه صلحیه یعنی دادگاه بخش بکلیه خلافها و جنحه‌های کوچکی‌ که(قبلا در شماره 2 مجله این اصطلاحات را برایتان شرح داده‌ایم)مجازات آنها بیش از دو ماه حبس و یا یکهزار و دویست سال ریال جزای نقدی نباشد رسیدگی میکند لذا دادسرا چکهائی‌ را که مبلغ آن تا دوازده هزار ریال است و اظهار نامه هم برای صادرکننده چک فرستاده نشده و یا اگر فرستاده شده صحیحا ابلاغ نگردیده است چون مجازات صدور این قبیل چکها حد اکثر تا 1200 ریال یعنی یک عشر وجه چک خواهد بود بدادگاه بخش یا محکمه خلاف میفرستد.”