تئوری سیاسی قانون اساسی


نویسنده : داریو کاستیلیون؛ مترجم : کاکاوند، مسعود؛

(‎26 صفحه – از 311 تا 336 )


چکیده:
می‌توان ما بین چهار معنای کلی از قانون اساسی تمایز قایل شد.که این چهار معنی‌ عبارتند از:مثبت،مطلق،کارکردی،ابزاری.درک امروزین ما از چیستی قانون اساسی تا حد زیادی‌ متکی به ایجاد آن در قالب روند دستورگرایی است. دو نهضت مهم در رابطه با دستورگرایی وجود دارند:یکی جنبش جمهوری‌خواهانه و دیگری‌ جنبش لیبرالیسم.این مقاله زوایای گوناگون دو جنبش فوق در مورد دستورگرایی را مورد بررسی‌ قرار می‌دهد.نویسنده بر این اعتقاد است که حکومت‌های فعلی در قالب قوانین اساسی خود از پارادیم‌های جنبش‌های لیبرالیسم و جمهوری‌خواهانه بهره می‌برند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code