تعیین داوران و حدود اختیارات آنان در داوری تجاری بین المللی

نویسنده : رستمی، امین؛ زمانی، مسعود؛ توسلی نائینی، منوچهر؛

(‎38 صفحه – از 133 تا 170 )

چکیده:
داوری یکی از قدیمیترین شیوه های مورد استفاده جوامع ، دولت ها و بازرگانان در حل اختلافات بوده و از قدمت تـاریخی برخـوردار است . امروزه اختلافات تجاری بین المللی از طریق نهاد داوری حل و فصل میگردد. مقاله باهدف تعیین داوران و حـدود اختیـارات آنـان در داوری تجاری بین المللی نگاشته شده است روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانـه ای اطلاعـات جمـع آوری گردیـد یافته ها نشان داد امروزه دیگر دستیابی به نظام واحد داوری تجاری بین المللی که مورد قبول و پذیرش اکثر کشورهای جهان باشد چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد. در این مسیر علاوه بر قوانین نمونه ، رویه مورد عمل داوران بین المللی ، قواعد بین المللی ، نقش بـی بـدیلی را بـازی می کنند. روند رو به رشد کاهش محدودیت اراده در داوری تجاری بین المللی مبتنی بر تجربه و نیازهای واقعی تجارت بین الملل است و باعث شکوفایی و رونق هر چه بیشتر نهاد داوری تجاری بین المللی می گردد. گرایش به آزادی اراده در داوری تجاری بین المللی هرگـز بـه معنـای آزادی مطلق اراده نیست و تنها حذف برخی محدودیت ها و قید و بندهای غیرضروری و محتاطانه گذشته را در پـی داشـته و در عـین حـال برخی محدودیت های مبنایی را تجویز می نماید. محدودیت هایی مانند محدودیت های مقرر در قوانین داخلی و ملی کشورها، محدودیت هـای مبتنی بر نظم عمومیبویژه نظم عمومیکشور مقر داوری و محدودیت های مبتنی بر تعارض قواعد ملـی کشـورها بـا قواعـد بـین المللـی.این محدودیت ها اختیارات داوران رادر داور تجاری بین المللی محدود میکند. با توجه به اینکه اجرای آرای داوری به موجب مقـررات و تحـت نظارت مراجع صالح کشور محل اجرای رای داوری انجام می شود، در عمل اعمال نظم عمومیکشور محل اجرای رای نسبت به هر مقـررات دیگر اولویت می یابد. نظم عمومیکشور مقر داوری نقش تاثیرگذاری در فرآیند داوری ایفا مـی نمایـد و براسـاس قواعـد و کنوانسـیون هـای بین المللی مانند کنوانسیون سازمان ملل متحد راجع به شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی نیویورک ١٩٥٨ و رویه پذیرفتـه شـده توسـط مراجع داوری تجاری بین المللی ، در صورت مغایرت رای داوری با نظم عمومیکشور محل اجرا، چنین رایی غیر قابل اجرا خواهد بود.