امکان سنجی گذار به حقوق طبیعی در روابط بین الملل


نویسنده : محمودی، سید هادی؛ حمیدزاده، رضا؛

(‎26 صفحه – از 265 تا 290 )

چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، نسبت‌سنجی میان حقوق طبیعی با پوزیتیویسم حقوقی در روابط بین‌الملل است که دیرزمانی مسألۀ بزرگ لاینحل در حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود. یافته‌های تحقیق مزبور دستاوردهای قریب به پانصد ساله از عصر روشنگری است که در بطن نظریات بنیادی حقوق دانان و فلاسفۀ حقوق، داوران و قضات بین‌المللی منطوی شده است.بدین ترتیب ،شواهد فایق شدن «حقوق طبیعی» بر پوزیتیویسم حقوقی را مدلل می دارد ، که این واقعیت انکارناپذیردرقرن 21 میلادی است .خوش بختانه ، حقوق طبیعی پیوند ناگسستنی با حقوق مردم جدید دارد .این وضعیت به ظهور قواعد جدید مبتنی بر حقوق مردم ، بر روابط بین الملل سوق پیدا کرده است.می‌توان به این نتیجه رسید که با باز احیاء حقوق طبیعی در نیمۀ دوم قرن بیستم پوزیتیویسم حقوقی بتدریج رنگ باخته است زیرا پوزیتیویسم در همۀ حقوق موضوعه اعم از داخلی و بین‌المللی نمی‌تواند به روش تجربی مقبول این مکتب جدید که در مقابل مکتب حقوق طبیعی عقلانی شده خودنمایی می‌کند، قواعد حقوقی جدید استنباط کرده، بر روابط بین‌الملل حاکم نماید.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code