کفالت رهبری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

نویسنده : تقی زاده، جواد؛

(‎20 صفحه – از 229 تا 248 )

چکیده:
فوت رهبر، عرل وی توسط مجلس خبرگان رهبری، کناره گيری رهبر و ناتوانی موقت وی از انجام وظايف رهبری عوامل تحققق کفالت رهبری را تشکيل می دهند. شورایی مرکب از دئيس جمهور، رئيس قوه قضاييه و يکی از فقهای شورای نگهبان به انتخاب مجمع تشخيص مصلحت نظام، کفالت رهبری را عهده دار است و چنانچه در اين مدت يکی از آنان به هر دليل نتواند انجام وظيفه نمايد، فرد ديگری به انتخاب مجمع، با حفظ اکثریت فقها، در شورا به جای وی منصوب می گردد. شورای موقت رهبری در خصوص وظايف بندهای 1و 3و5و10 و قسمت های (د) و (ه) و (و) بند 6 اصل يکصد و دهم، پس از تصويب سه چهارم اعضاء مجمع تشخيص مصلحت نظام اقدام می کند. طول دوره و ممنوعيت دوره کفالت رهبری در قانون اساسی تعيين نشده اند.