برنامه برای صلح و منشور ملل متحد

نویسنده : هوبر تییری؛ مترجم : بیگ زاده، ابراهیم؛

(‎20 صفحه – از 287 تا 306 )

خلاصه ماشینی: “در این مقاله به ترتیب نکات زیر مطالعه خواهد شد: 1-مفهوم«اصلاح مستمر»مورد استناد دبیرکل: 2-مفاهیم توصیفی دبیرکل در قلمرو اقدامات مربوط به حفظ صلح‌ شیوه‌های عملکرد شورای امنیت 4-همکاری ملل متحد با موافقتنامه‌ها و نهادهای منطقه‌ای i -مفهوم اصلاح مستمر دبیرکل در گزارش خود«مرحله نوسازی مجددی را که سازمان ملل‌ در حال حاضر وارد آن شده است»مطرح می‌نماید و امیدوار است که این‌ مرحله در 1995 که مصادف با پنجاهمین سالگرد سأسیس سازمان است‌ خاتمه یابد. معذالک در گزارش دبیرکل به هیچ‌وجه مسأله بازنگری در منشور مطرح نبوده و در این خصوص اعلامیهء مورخ 31 ژانویهء 1992 از دبیرکل‌ خواسته است که: «مطالعه و توصیه‌هایی را در مورد عوامل تقویت ظرفیت سازمان‌ (ملل)در قلمرو دیپلماسی بازدارنده،حفظ و استقرار مجدد صلح و همچنین‌ در خصوص نحوهء تواناییهای تأثیر سازمان در چارچوب مقررات منشور تهیه‌ نماید». * معذالک تحت عنوان استقرار مجدد صلح است که دبیرکل نظرات‌ خود را در مورد دیوان بین‌المللی دادگستری ارائه می‌نماید،و همچنین‌ تحت همین عنوان است که او کاربرد احتمالی نیروی نظامی براساس مادهء 42 منشور و«واحدهای استقرار صلح»را،که یک نوآوری مهم در این‌ رابطه است،بررسی می‌کند؛گو اینکه این مسائل خارج از حدود حل‌وفصل اختلافات بوده و در قلمرو حفظ صلح می‌باشند. مادهء 43 منشور اشعار می‌دارد: 1-کلیهء اعضای ملل متحد به منظور شرکت در حفظ صلح و امنیت بین‌المللی متعهد می‌شوند که‌ نیروهای مسلح،کمک و تسهیلات از جمله حق عبور لازم برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را بنا به‌ درخواست شورای امنیت و برطبق موافقتنامه یا موافقتهای خاص در اختیار آن شورا قرار دهند.”