حمایتهای حقوقی- کیفری از اطفال در برابر بزهکاری در حقوق ایران

نویسنده : مهرا، نسرین؛

(‎18 صفحه – از 271 تا 288 )

خلاصه ماشینی: به این ترتیب،در قانون 1381 حمایت کیفری به اشخاص زیر 18 سال تعمیم داده شده است،و این خود به نوعی پیروی از ماده 1 کنوانسیون حقوق کودک است. ماده 4 این قانون نیز با الهام از ماده 19 کنوانسیون حقوق کودک،در حقیقت از اطفال در مقابل صدمه،اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و یا سهل‌انگاری عمدی در مراقبت از سلامت و بهداشت روانی و جسمی و نیز تحصیل آنان حمایت کیفری به عمل آورده است،زیرا ارتکاب این اعمال علیه اطفال و اشخاص زیر 18 سال را جرم تلقی کرده است. سؤالی که به مناسبت بررسی مفاد مواد پیش گفته مطرح می‌شود این است که تنبیه و تأدیب متعارف چیست؟آیا این امر موجب سوءاستفاده بعضی از والدین نخواهد شد؟یعنی آیا انشاء این‌دو ماده که مرز بین کودک‌آزاری و تربیت متعارف و مناسب را تعیین نکرده،زمینه را برای سوءاستفاده والدین و سرپرستان از این حق فراهم نمی‌کند؟با توجه به اینکه در سالهای اخیر مواردی چند از سوءرفتار والدین نسبت به فرزندان در رسانه‌های گروهی گزارش شده و می‌شود که در واقع مصادیق بارز خشونت و اذیت و آزار و شکنجه بوده و از حد تنبیه و تأدیب بسیار فراتر رفته است،بهتر نیست که قانونگذار در مفاد ماده قانون حمایت از کودکان و نوجوانان تجدیدنظر کند؟ نکته‌ای که باید بر آن تأکید نمود این است که حقوق کیفری اطفال ایران در چند سال اخیر-به ویژه در قسمت بزه‌دیدگی-تحت تأثیر کنوانسیون حقوق کودک و پروتکل آن متحول شده است.