حقوق بین الملل و اندیشه ی عدالت

نویسنده : امیر ارجمند، اردشیر؛

(‎12 صفحه – از 437 تا 448 )

خلاصه ماشینی: این واژه مفید این معنی است که‌ همواره باید در صدد یافتن بهترین راه‌حلی بود که مناسب وضعیت مورد نظر است،تا نارساییهای حقوق موضوعه از میان برود و توقعات آن‌ نادیده گرفته شود و یا با ضرورتهای اخلاقی آمیخته گردد(مثل مادهء 7 کنوانسیون هفتم لاهه 18 اکتبر 1907،این کنوانسیون که مورد تصویب قرار نگرفت در خصوص تأسیس دیوان بین المللی غنایم بود که‌ مکلف می‌شد بر اساس«اصول کلی عدالت و انصاف»حکم نماید؛ مثل بند 11 ضمیمهء دوم بخش اول فصل هشتم معاهدهء ورسای مورخ 28 ژوئن 1919،در این بند مقرر شده بود که کمیسیون جبران خسارات‌ «اصول عدالت،انصاف در آرای بین المللی امر متداولی‌ می‌باشد:لذا انصاف مترادف است با احساس آنچه عدالت در یک‌ قضیهء مشخص با در نظر گرفتن تمامی عوامل مؤثر در آن مورد و با نادیده انگاشتن ضرورتهای محض تکنیکی حقوق موضوعه طلب‌ می‌نماید. مگر نه این است که‌ منشور حقوق و تکالیف اقتصادی دولتها که در 12 دسامبر 1974 به‌ تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید،در پیشگفتار خود از ارتقای‌ میزان عدالت اجتماعی بین المللی به عنوان یکی از عناصر بنیادین‌ روابط اقتصادی بین المللی یاد نموده است؟ 10. نهایتا،هنگامی که تعیین قواعد حاکم بر روابط متقابل دولتها به‌ عهدهء طرفین یعنی به ارادهء آنها واگذار می‌شود،آثار این اراده‌ نمی‌تواند مترتب شود مگر تحت شرایط مندرج در نظامنامهء ارگان‌ بین الدولی که احتمالا در قضیه صلاحیت دارد و این نکته اجازه می‌دهد که از ره‌آورد،ضرورتا اندک،توسل به اندیشهء عدالت برای حقوق‌ بین الملل ارزیابی دقیقی به عمل آید.