رویکرد تفسیری بافت گرایی و کاربرد آن در تفسیر متون دینی (قرآن) و تفسیر متون حقوقی (قوانین)

نویسنده : امیراقدم، ریما؛ برجی، حسن؛

(‎28 صفحه – از 131 تا 158 )

چکیده:
در تفسير يک متن عوامل گوناگوني مانند اثر، مولف، مخاطب و …. موثر هستند که در تفسير يک متن اگر وزن را به اوضاع و احوال بدهيم با نظريه بافتگرايي روبرو ميشويم. بافت اثر شامل بافت متني و پيرامون متن برگزيده است و بافت (textual context) موقعيتي ميشود. بافت متني فضايي است که زبان در آن جريان دارد. بافت متني از دو سو ميتواند (situational context) موقعيتي بر معناي کلي متن اثر گذارد: يکي اثرگذاري بر پيش فهم خوانشگر متن يعني انتظارها و پيش انگارههاي او، ديگري تداعي و ارتباط يافتن عناصري از بافت متني با عناصر ديگر از متني که خوانش ميشود و در نتيجه اثرگذاري بر معناي آنها. بافت موقعيتي تفسير براساس عوامل موثر جهان ممکن، زمان، مکان،مخاطب، گوينده و مورد اشاره است. در تفسير متون ديني ميتوان در روش تفسير قرآن به قرآن کاربرد بافت متني و در تفسير قرآن با توجه به شان نزول، کاربرد بافت موقعيتي را ديد و در اين مقاله تلاش بر اين خواهد بود که بعد از بيان مفهوم بافت و انواع بافتگرايي و با توجه به کاربرد آن در تفسير متون ديني (قرآن)، کاربرد آن را در تفسير متون حقوقي (قانون) مورد بررسي قرار دهيم